![](https://www.moorsmagazine.com/images/schippers.jpg)
kijk, k schippers!
K Schippers is een eigenaardige schrijver. Hij is namelijk geen verteller, maar een kijker. Het opmerkelijke is, dat hij daar zo goed over kan schrijven. Het grote probleem is namelijk, dat mensen die van literatuur houden over het algemeen niet erg visueel zijn ingesteld, en ik denk dan ook dat Schippers daardoor nooit echt bekend is geworden in Nederland. Bij Schippers gaat het nooit om het verhaal, maar altijd om wat er te zien is.
Iemand als Renate Rubinstein, die vrij veel over beeldende kunst en vormgeving heeft geschreven, was bijvoorbeeld helemaal niet echt geïnteresseerd in beeldende kunst, behalve als er een verhaal achter zat. Anecdotische kunst was daardoor aan haar wel besteed, maar ze had een blinde vlek voor abstracte kunst, of figuratieve kunst zonder duidelijk verhaal. Schippers kijkt gewoon altijd gretig om zich heen en heeft dan ook oog voor alle kunst die visueel georiënteerd is. Dat betekent dat hij ook een groot enthousiasme kan opbrengen voor de films van Jacques Tati. Ook humor kan verdeeld worden in verhalende humor en visuele humor, en de voorkeur van Schippers gaat duidelijk uit naar de visuele variant.
Dat maakt dat zijn boeken soms wat eigenaardig aandoen, want hij probeert vaak met woorden te vangen wat die visuele humor nu precies zo aantrekkelijk maakt. Ik vrees dat die teksten alleen echt op hun waarde geschat worden door mensen die zowel goed kunnen kijken als goed kunnen lezen. Het eigenaardige is dat deze twee niet zo vaak samengaan als je wellicht zou verwachten. Vandaar het relatief kleine publiek van K Schippers.
Schippers kijkt overigens niet alleen goed naar kunst en films, maar hij heeft vooral ook oog voor de dagelijkse dingen, de poëzie van alledag, de dingen waar anderen te makkelijk overheen kijken. Daardoor heeft het lezen van zijn teksten hetzelfde effect als het kijken naar een film van Tati: het beïnvloedt je eigen manier van kijken. Zoals je door zijn essays over kunst beter naar die kunst leert kijken zorgen zijn romans en gedichten ervoor dat je beter om je heen gaat kijken.
Ik heb dan ook het gevoel dat ik mezelf mede dankzij Tati en Schippers inmiddels een ervaren kijker mag noemen.
“Verplaatste tafels” was een van de vroege dichtbundels van K Schippers. Toen ik op de kunstacademie zat moesten de toekomstige vormgevers een omslag maken voor een bestaand boek. Een van de studenten nam het boek van K Schippers, maar lette even niet goed op. Het gevolg was een titelverschuiving die wel weer heel mooi bij Schippers past. Onbedoelde humor.
De belangrijkste boeken van K Schippers
1963 De waarheid als De Koe (poëzie)
1964 Barbarber, tijdschrift voor teksten. Een keuze uit dertig nummers, Met J Bernlef en G Brands
1964 Wat zij bedoelen (interviews, samen met J Bernlef)
1965 Een klok en profil (poëzie)
1967 Een cheque voor de tandarts (Barbarberboek, documentaire, samen met J Bernlef)
1967 128 vel schrijfpapier (Barbarberboek, teksten, samen met C Buddingh’)
1968 Barbarber. Een keuze uit tien jaar, 1958-1968 (samen met J Bernlef en G Brands)
1969 Verplaatste tafels. Reportages, research, vaudeville (Barbarberboek)
1971 Een avond in Amsterdam. Tien gesprekken met Ben ten Holter. (Barbarberboek)
1972 Sonatines door het open raam. Gedichten bij partituren van Clementi, Kuhlau en Lichner
1974 Holland Dada (documentaire)
1976 Een vis zwemt uit zijn taalgebied. (gedichten in de breedste zin des woords)
1978 Bewijsmateriaal (roman)
1979 Het formaat van Man Ray (tekst)
1979 Eerste indrukken. Memoires van een driejarige (roman)
1980 Een leeuwerik boven een weiland. Een keuze uit de gedichten
1982 Beweegredenen (roman)
1985 Een liefde in 1947 (roman)
1986 De berg en de steenfabriek (verhalen en beschouwingen)
1989 Museo Sentimental (verhalen en beschouwingen)
1989 Het witte schoolbord (novelle)
1992 Eb (verhalen en beschouwingen)
1993 Vluchtig eigendom (roman)
1994 ’s Nachts op dak (vijftig kindervoorstellingen)
1995 De vermiste kindertekening (verhalen en beschouwingen)
1996 Poeder en wind (roman)
1997 Sprenkelingen (verhalen en beschouwingen)
1998 Sok of sprei (vijftig kindervoorstellingen)
2002 Zilah (roman)
Bij Loosdrecht
Als dit Ierland was
Zou ik beter kijken
De ontdekking
Als je goed om
je heen kijkt
zie je dat alles
gekleurd is
C Buddingh’ en K Schippers hadden een grote belangstelling voor het “gewone”, het “alledaagse” met elkaar gemeen. Het is dan ook niet gek dat ze elkaar teksten gingen sturen. Het werd een soort “briefboekje” in (vooral) gedichten.