Sjak Janssen maakte met zijn fiets een vreemde val waardoor hij met zijn hoofd op het asfalt kletterde. Hij raakte in coma en toen hij daaruit wakker werd was hij in eerste instantie zo hersenbeschadigd dat hij alles opnieuw moest leren – mensen herkennen, praten, lezen, lopen, alles. Hoe ingrijpend dat is kun je je niet voorstellen, totdat je dit boek gelezen hebt, het verslag van Sjak Janssen’s moeizame terugkeer tot de wereld van de levenden.

Janssen werkte tot het ongeluk bij een verffabriek, en het sterke van het boek is, dat je via flashbacks ook de geschiedenis van zijn loopbaan en zijn leven vóór het ongeluk te lezen krijgt, en dat leven is op zich al fascinerend genoeg, want Janssen speelt na werktijd toneel, organiseert popfestivals en schrijft journalistieke stukken voor de krant, interviews en recensies. Dat laatste komt hem van pas als hij zijn eigen geschiedenis op papier wil zetten, al zal hij hier op een heel andere manier moeten gaan schrijven. We krijgen in één hoofdstuk pijnlijk nauwkeurig beschreven hoe moeizaam zijn eerste artikeltje ná het ongeluk tot stand komt, en je realiseert je meteen hoeveel dit boek van hem gevergd moet hebben.

Mooi is, dat je daar als lezer op zich niets van merkt. Sterker nog – het boek leest prettig weg terwijl het bovendien geraffineerd en goed in elkaar gezet is, met flashbacks en een verhaalstructuur die ervoor zorgt dat het verhaal aan het eind op een natuurlijke manier ook weer helemaal rond komt.

Maar voordat ik aan het eind van het boek gekomen was heb ik wel een aantal keren met een brok in de keel gezeten, en heb ik het boek ook een paar keer een paar dagen laten rusten voor ik verder kon lezen. Even bezinken. Want laat er geen misverstand over bestaan – dit is een heftig verhaal, verteld door een overlever. Iemand die er drie jaar over gedaan heeft om weer overeind te krabbelen, en die onderweg onder meer zijn baan kwijtraakte (één personeelsfunctionaris met weinig begrip en weinig geduld is dan voldoende, maar lees vooral het boek voor de details). Maar Janssen ging door, met de moed der wanhoop, zou je bijna zeggen, en hij kwam terug.

Met een indrukwekkend en hartverscheurend boek om het te bewijzen. Een boek waar ik stil van werd en waar ik hier ook even heel stil mijn hoed voor afneem: Chapeau, Sjak!

• Sjak Janssen – De leegte voorbij – Uitgeverij Elikser – ISBN 978-90-89542861

We laten je hier een kort hoofdstuk lezen op ongeveer een derde van het boek.