A.L. Snijders schrijft zeer korte verhalen, door hemzelf ook wel ZKV’s genoemd – het is een vorm waarin hij volledig zijn draai heeft gevonden en waarin hij al zijn eieren blijkt kwijt te kunnen. Het mooie van al die ultrakorte verhaaltjes is dat ze uiteindelijk toch een bepaalde samenhang blijken te vertonen, en dat er een soort Michel de Montaigne-achtig oeuvre ontstaat waarin persoonlijke geschiedenissen en luchtige filosofie onlosmakelijk een soort unieke totaalroman lijken te worden.

Dat gevoel wordt bij elke bundeling sterker, en we zijn inmiddels al bij het tiende boek met ZKV’s beland – Het oog van de naald bevat de verhalen die Snijders schreef in 2015 en 2016. De ZKV’s die het Vlaamse dagblad De Standaard sinds april 2015 wekelijks publiceert zijn ook opgenomen, wat het totaal op 196 verhalen brengt.

Snijders filosofeert, als gezegd, maar heeft ook een onderkoeld gevoel voor humor dat ik persoonlijk erg kan waarderen. Lees het verhaal Bescheidenheid, over Herman Brusselmans, en je begrijpt precies wat ik bedoel. De laconiekheid van Snijders bevalt me ook zeer, het licht ingetogene. Het zijn stukjes die ik met een glimlach zit te lezen, en meestal ook met grote instemming, maar dat laatste is eigenlijk bijzaak.

Ik laat je hier gewoon drie ZKV’s uit deze tiende bundel lezen – het is heel eenvoudig: spreken die je aan, dan moet je als de bliksem zijn boeken gaan kopen, te beginnen met deze. Overigens zijn de bundels altijd perfect vormgegeven en uitgegeven (een simpel maar pretttig detail – de goedkopere paperback is dan wel weer een gebonden paperback, en niet zo’n flodderig geplakt gevalletje dat zo uit elkaar valt als je het openvouwt)

• A.L. Snijders – Het oog van de naald – AFdH Uitgevers – ISBN 9789072603685
• Bestel de paperback hier bij een bekende webwinkel:  Het oog van de naald