Stijn Streuvels schreef een heel ander soort Vlaams dan bijvoorbeeld Elschot. Misschien is dat de reden dat hij bijna vergeten lijkt. Zijn proza is voor de Nederlander van nu toch wat ontoegankelijker. Toch heeft de man wereldliteratuur geschreven. Boeken als De Oogst of De Vlasschaard zijn ook voor lezers van nu de moeite meer dan waard. Misschien moet je er een beetje meer moeite voor doen, maar na tien bladzijden ben je dat alweer vergeten en word je onherroepelijk meegesleept door het verhaal. We geven je geen tien bladzijden, maar alleen de eerste pagina van de Vlasschaard, gewoon om eens aan het proza van Streuvels te ruiken.