
loflied op de rijpe vrouw - stephen vizinczey
Stephen Vizinczey kwam, toen de Hongaarse opstand werd neergeslagen, in Canada terecht met een woordenschat van zo’n vijftig woorden. Toen hij uiteindelijk besloot een Engelse schrijver te worden kwam hij tot een verbluffend eenvoudig maar desalniettemin essentieel inzicht, namelijk dat de grootste moeilijkheid niet was om iets in een andere taal te schrijven, maar om iets goeds te schrijven. Het kostte hem zes jaar ploeteren in armoede voordat hij Loflied op de Rijpe Vrouw kon schrijven, en met dat boek brak hij meteen door.
Het boek kwam uit in 1965 (de oorspronkelijke titel was In Praise of Older Women, wat nog iets subtieler is dan de Nederlandse titel), maar uitgeverij Lebowski lijkt de tijdgeest perfect aan te voelen door het boek nu in een prima herziene en bewerkte vertaling opnieuw in Nederland uit te brengen.
Vizinczey schrijft met ongewone aandacht en liefde over vrouwen en hij schrijft op een buitengewoon plezierige, niet-pornografische maar toch intieme manier over seks. Seks wordt hier weer gewoon, intiem en aangenaam, en ontdaan van alle hijgerigheid en kinky afwijkingen die er tegenwoordig bij lijken te horen, en dat is een absolute verademing.
Ik laat je hier een fragment helemaal uit het begin van het boek lezen, om een idee te geven van de stijl van Vizinczey en van zijn gedachtengang. Iets verderop zegt hij bijvoorbeeld, als András Vajda, wier amoureuze herinneringen hier zogenaamd verteld worden, als dertienjarige als koppelaar fungeert tussen Europese vrouwen en Amerikaanse soldaten: “Het viel me op dat de soldaten die iedereen namen die maar beschikbaar was – zonder zo’n vrouw ook maar te bekijken – na afloop veelal humeurig of nijdig waren. En terwijl mijn lieve gravin altijd in een staat van de hoogste verrukking afscheid van de jonge kapitein nam, kwam ze altijd somber en afgemat uit de verblijven van de andere officieren. Hoe het met dat liefdesgedoe ook zat, het was blijkbaar een soort samenspel, en ik begon het vermoeden te krijgen dat onbekenden die min of meer gedwongen bij elkaar kwamen, zelden als paar tot goed samenspel in staat waren.”
In de amoureuze herinneringen die volgen gaat het steeds over dat samenspel, waarbij de jonge András er al snel achterkomt dat oudere vrouwen hem heel veel meer te bieden hebben dan jonge meiden.
Vizinczey schreef een heerlijk boek, intiem, vrolijk, erotisch, ontroerend, vitaal, natuurlijk, knus, warm, en onweerstaanbaar. In deze tijden waarin de jeugd geadoreerd wordt is deze ode aan de oudere vrouw een absolute aanrader.
-
Stephen Vizinczey – Loflied op de rijpe vrouw – Uitgeverij Lebowski – ISBN 978-9048-806478
(zelf heb ik dit stofomslag meteen weggegooid, omdat ik het boek mooier bij de inhoud vind passen zonder (zie boven)
© Stephen Vizinczey