In de rommelmarkt kwamen we een boek tegen dat onze oma vroeger prachtig vond. Ze had een paar Scandinavische boeken die ze steeds weer opnieuw las, waaronder Winden waaien om de rotsen, En eeuwig zingen de bossen en deze, Wolven huilden rond het bosmeer. Prachtige suggestieve titels, maar het lezen valt nog niet mee – het klinkt allemaal wel erg gedateerd en plechtstatig. We laten hier in ieder geval de flaptekst zien. Als je die gelezen hebt hoef je het boek zelf eigenlijk niet meer te gaan lezen, maar de eerste bladzijde krijg je hier ook nog, om je een idee te geven van het proza dat een halve eeuw geleden razend populair was. Je ziet dan meteen een van de “suggestieve” tekeningen.