irving's
delight
- of: waarom een boek
flopt
Art Buchwald is een van de leukste Amerikaanse columnisten, maar de vertalingen van zijn boeken zijn hier steeds geflopt. Toen ik in de rommelmarkt "De prijspoes van het jaar vond" en dat boekje ging lezen begreep ik ook hoe dat kwam.
Een uitgever die denkt dat elk verhaal over een kat wel een succes zal worden, en die vervolgens slordig een boekje in elkaar flanst, heeft in ieder geval niet het juiste fingerspitzengefühl en het gevoel voor kwaliteit dat nodig is om een goed boek te maken. Het gaat hier om een aangenaam knusverhaal over een kat die als unieke eigenschap heeft dat ze met haar poot uit een blikje kattevoer eet en daardoor het reclamegezicht wordt van één bepaald kattevoer. Die kat wordt ontvoerd, en het boekje gaat over de reclameman en zijn secretaresse en de dierendetective die ze hebben ingehuurd. Een licht maar aardig verhaaltje, waar je op zich weinig aan zou kunnen verknoeien.
Het begint hier echter al met de titel. Irving's Delight wordt De Prijspoes van het Jaar. De naam van de kat, Irving, wordt blijkbaar te Amerikaans geacht voor een Nederlands publiek, dus heet de kat hier Frederick. Alleen is er in de tekst helaas een paar keer Irving blijven staan waar het Frederick had moeten worden. Slordig en verwarrend.
En dan zijn er de illustraties, die werkelijk tenenkrommend slecht zijn. Het omslag kan er nog mee door, maar de tekeningen van ene Tek in het boek zijn onacceptabel slecht. De drie hoofdpersonen zien er bijvoorbeeld op elke tekening weer anders uit, omdat de amateur die hier de tekeningen maakte gewoonweg niet twee keer eenzelfde persoon herkenbaar kan tekenen.
Prutswerk kortom. Terecht geflopt. Buchwald kunnen we dus beter in het Amerikaans lezen.
