een briefje van carmiggelt
Ruim twintig jaar geleden heb ik Simon
Carmiggelt een briefje geschreven. De aanleiding was een interview met hem
waarin hij onder meer zei dat hij alleen maar korte verhalen had geschreven.
Ik had net met veel plezier zijn detectiveroman Johan Justus Jacob
gelezen, en liet hem dat weten.
Een paar dagen later kwam er een boek met de post, met op de titelpagina het
briefje dat je hiernaast ziet. Het handschrift is niet overal even makkelijk
te ontcijferen, daarom hier de tekst:
9 sept 82
Beste Holly,
Met het briefje was ik zeer verguld. Zelf
twijfel ik namelijk in hoge mate aan dat boek, omdat ik het niet "mijn
genre" vind. Maar er zijn toch mensen die het leuk vinden. Een deskundige
als de - helaas onlangs gestorven - Ab Visser. En mijn kleinzoon David (17)
die het, toen hij bij ons logeerde, in één nacht uitlas en bij het ontbijt
zei: "Spannend boek hoor".
En nu heb ik Holly er bij. Een schone dag!
S Carmiggelt
Dat betreffende boek, Johan Justus Jacob,
was, na de eerste verzameling Kronkels, het tweede Carmiggeltboek dat
verscheen. Wie weet hoe de schrijverscarriëre van Carmiggelt er zou hebben
uitgezien als dat boek toendertijd allemaal lovende kritieken had
gekregen.
Carmiggelt lijkt nu overigens al bijna niet meer gelezen te worden. Een
integrale uitgave van al zijn Kronkels zit er dan ook niet in. Jammer, want
toen hij ze in het Parool publiceerde vond ik dat er maar zeer zelden een
echt zwakke bij zat. Een mooie gebonden uitgave van álle kronkels, met
leeslint, zou wat mij betreft dan ook een zeer groot genoegen zijn. Net als
de vier delen Boontjes die van Louis Paul Boon zijn verschenen.
