
kaapstad - een multiculturele stad
Kaapstad is een stad waarin geen meerderheden of minderheden bestaan – iedereen behoort feitelijk tot een minderheid, en je merkt dat iedereen misschien juist daardoor ook ten volle bereid is met iedereen samen te leven en samen te werken. Dat is voor een deel aan de inzet van Nelson Mandela te danken, die zich vanaf het moment dat hij president was gefocussed heeft op een “regenboognatie” waarin ruimte en respect voor iedereen is, en discriminatie verleden tijd. Dus ook de blanken en gekleurden in al hun gradaties hebben hun plek.
Je merkt dat aan kleine dingen, zoals een tekst boven de uitgang van een supermarkt waarin moslim-klanten en -personeel een goede Ramadan werd toegewenst, of de bovenstaande advertentie in de Afrikaanstalige krant Die Burger (wat overigens een heel goede genuanceerde krant is). In die krant vonden we op dezelfde dag ook de twee advertenties van de toenmalige burgemeester Helen Zille (zie hier rechts) die ik persoonlijk verademend vond, want zo gewoon. Als een Nederlandse burgemeester zo’n advertentie in de krant zou laten zetten kreeg hij of zij waarschijnlijk alle Wildersgezinden over zich heen. Maar de advertenties tonen, wat mij betreft, aan dat er in Kaapstad op een fatsoenlijke, beschaafde manier en met respect met elkaar omgegaan wordt.
Op dezelfde pagina stond overigens ook nog een korte uitleg van de betreffende feestdagen. Voor een beter begrip. Wilders moest maar eens een weekje in Kaapstad gaan kijken.
Het Afrikaans is, zeker als je het leest, heel goed te volgen al moet je soms een woord even hardop uitspreken om de betekenis te doorgronden. Bij “oor” moet je bijvoorbeeld de v er even bijdenken – dan wordt het “over”.