McSweeney’s is het mooiste, verrassendste en leukste tijdschrift ter wereld. We hebben je een tijdje terug al nummer elf en nummer dertien laten zien, nummer zestien en zeventien en ook nummer 21.

Er werd een grote groene Zwitserse postzak gebracht door een postbode die zei: “Ik weet ook niet wat er in zit, want ik mag hem niet openmaken”. Zo langzaamaan weten we hier dat je in dit soort gevallen aan McSweeney’s moet denken. In de zak bleek een doosje te zitten, met daarin nummer 22 van dit onvolprezen tijdschrift. Op het oog lijkt het een gebonden boek, maar het blijken drie boeken te zijn, die ingenieus met magneten vastzitten in het omslag. Als altijd ziet het er weer prachtig uit, met opgeplakte titels en prachtige kleuren.

Als je dan van de bewondering voor de presentatie bekomen bent is er ook aandacht voor de inhoud. Die is, als altijd, verrassend en zeer goed. Een van de boekjes is geheel in de geest van Raymond Queneau en Georges Perec gemaakt, met veel speelse taalgrappen. We laten er hieronder de eerste bladzijde van zien.
Het tweede boek is misschien nog wel intrigerender. Het is gebaseerd op de notitieboekjes van F Scott Fitzgerald, waarin hij ideeën voor verhalen noteerde. Die ideeën zijn nu uitgewerkt door andere schrijvers.
Het derde boek bevat een gedichtenketting – er wordt van tien verschillende dichters één gedicht gekozen. Aan die dichters wordt gevraagd er nog een gedicht van zichzelf aan toe te voegen plus een gedicht van een andere dichter, aan wie dezelfde vraag gesteld wordt, enzovoorts. Het is een bijzondere manier om poëzie onder de aandacht te brengen.

En zo bevat nummer 22 maar liefst drie intrigerende boeken. Een verrassender tijdschrift dan McSweeney’s bestaat er op dit moment niet, maar het mooie is dat het niet alleen om effectbejag gaat, maar dat je er ook nog eens uren zoet mee kunt zijn.

• mcsweeney’s