Soms krijg je een tip die tot een verbazende ontdekking leidt. Zo was een van mijn lezers razend enthousiast over de strips van de uitgever AC Comics. Toen ik de strips in handen kreeg moest ik denken aan een oudcollega die eens trots vertelde dat ze, anders dan haar moeder, die alleen bouquetreeksboekjes las, zelf echte literatuur las. Het bleek in haar geval te gaan om streekromans van Jos van Manen-Pieters en haar collega’s. Dat waren namelijk boeken met een harde kaft. Tja.

De strips die AC uitgeeft doen meer aan de bouquetreeks denken dan aan streekromans, want het zijn feitelijk slechtgetekende stripverhalen, zwartwit gedrukt, in alle mogelijke genres, met werkelijk alle cliché’s die je maar kunt bedenken, zo plat en simpel mogelijk verteld. Invuloefeningen, zeg maar.

Ze geven niet alleen strips uit die komen uit “de gouden eeuw van de strips” zoals ze dat zelf noemen – The Best of the West (cowboyverhalen) en Men of Mystery (superhelden), maar ze maken ook nieuwe strips, soms zelfs voor meiden – Femforce gaat bijvoorbeeld over een bureau van supervrouwen die misdaden oplossen. Overigens is dat “gouden eeuw” als omschrijving voor de jaren veertig en vijftig nieteens onterecht, maar ook toen werd er veel pulp en derderangs materiaal gemaakt, en daar hebben ze bij AC dan weer een feilloze keuze uit gemaakt. Wat je hier ziet is dan ook net weer niet slecht genoeg om een cultstatus te rechtvaardigen.

Het lezen van dit soort strips werkt bij mij in eerste instantie enigszins op de lachspieren, maar daarna raak ik al snel geïrriteerd. Het is allemaal net iets te simpel, te plat en te dom. Ik hou niet van al te gemakkelijk weghapbare ontspanningslectuur. Junkfood is aan mij absoluut niet besteed. Maar als jij ontzettend kunt genieten van McDonalds of de Bouquetreeks, en je houdt van strips, dan moet je beslist eens gaan kijken bij AC Comics. Perfecte kost om te lezen bij een cheeseburger.

• AC Comics