Sinds de tekenaar Giraud ook de scenarios schrijft voor de westernstripserie Blueberry is de strip alleen maar interessanter geworden. Er wordt niet meer rechttoe-rechtaan een verhaal verteld, en er wordt nog veel suggestiever getekend dan vroeger. Met het laatste deel in de serie, Dust, maakt Giraud de cirkel bovendien op een fraaie manier rond. Niet alleen wordt in het boek het laatste verhaal over Blueberry verteld, Blueberry zelf vertelt aan een journalist ook het deel van zijn levensverhaal dat voorafgaat aan het eerste deel van de serie. Met een knipoog naar de lezer zegt de journalist, als Blueberry zegt dat hij daarna werd overgeplaatst naar Fort Navajo “hopelijk kan iemand dat ooit een keer vastleggen”…
Een knappe manier om een verhaal af te ronden en tegelijkertijd te verwijzen naar het begin van de totale geschiedenis.

fragment uit "dust"...

We laten hier ook een hele pagina uit het boek zien, uit het verhaal dat aan de journalist verteld wordt. Daarin wordt meteen duidelijk dat het hier bepaald niet om een standaard westernstrip gaat. Blueberry neemt het uiteraard op voor de Indianen en brengt zichzelf zoals gebruikelijk daarbij stevig in de problemen. Wat het boek zo goed maakt is dat de verschillende, door elkaar heen geweven verhaallijnen het boek ook, en misschien wel met name, voor een volwassen publiek interessant maken. En dat geldt meteen ook voor de hele laatste reeks, waarin Giraud zowel de tekeningen als het zeer inventieve scenario voor zijn rekening neemt. Een meesterwerkje.

een complete pagina...

heldere taal...

Wat ook wel eens vermeld mag worden is dat dit boek ook weer perfect is uitgegeven, op mooi papier gedrukt, in schitterende kleuren. Dat was vroeger toch anders. Toen werden de boeken op dik houthoudend papier gedrukt, wat betekende dat de kleuren altijd flets waren. Bovendien werden de teksten slordig vertaald en slordig ingetekend door het domme neefje van de Nederlandse uitgever. Ook werd er niet al te grondig gekeken of de kleuren wel pasten. Slordigheid troef dus. Dit laatste boek is gewoon een genot om te bekijken en te lezen, en door de fraaie afsluiting heb je zin om meteen weer de hele serie vanaf het begin te gaan lezen. Het zou mooi zijn als die hele serie een keer in deze topkwaliteit herdrukt zou worden. Deze klassieke stripreeks verdient het. Hij loopt overigens nu al veertig jaar, want het eerste deel werd in 1965 getekend.

de godsdienstwaanzinnige die een slachting aanricht...