Uit de hoogtijdagen van de klassieke cartoon, toen een cartoon nog gewoon een stukje visuele humor was, met soms een punchline om het af te maken.

Clyde Lamb was er goed in, en werd er steeds beter in. De onderste cartoon is uit zijn vroegere periode, later had hij geen woorden meer nodig, maar de bovenste cartoon vind ik zelf onweerstaanbaar grappig, al kan ik er niet precies de vinger op leggen waarom. Het is niet alleen maar de onverstoorbaarheid van die machinist, het is ook het perfect neerzetten van een momentopname waarbij je zelf het vervolgscenario kunt invullen…

En die middelste is natuurlijk ook een echte klassieker…