Nederland heeft een rijke stripgeschiedenis, en na een jarenlange dip is het stripleven weer springlevend dankzij een aantal prima stripbladen als de vrij marginale Zone 5300 en Pulpman, en de wederopstanding van het blad Eppo, met tweewekelijks nieuwe strips, meestal van Nederlandse bodem. De Nederlandse strip is, net als het medium strip wereldwijd, de afgelopen jaren definitief volwassen geworden. En dat betekent dat de strips vaak ook voor een volwassen doelgroep gemaakt worden.

Toch is het ook mooi dat er door de uitgever van Eppo, die de beschikking kreeg over de archieven van het oude Eppo nu klassiekers uit de Nederlandse stripgeschiedenis opnieuw worden aangeboden, volledig gerestaureerd en opnieuw ingekleurd.

Por Dios is de naam van het nieuwe maandelijkse tijdschrift waarin elke keer een compleet verhaal uit die klassiekersarchieven komt te staan, aangevuld met korte verhalen. Die korte verhalen zijn voor een deel nieuw (Elsje) en komen voor een deel uit diezelfde archieven.

Dat betekent dus elke maand een compleet stripalbum, aangevuld met zo’n twintig pagina’s aan korte strips. Het eerste nummer biedt meteen een sterk verhaal van Storm aan, De Robots van Danderzei, getekend door de originele tekenaar Don Lawrence, naar een scenario van Martin Lodewijk.

De korte verhalen zijn al net zo geweldig. Martin Lodewijk’s Agent 327 krijgt James Bond op bezoek in een verhaal van vier pagina’s, de Familie Fortuin is terug, er is een kort verhaal over Bars, het hondje van Franka, Stampede van Peter de Wit is een genot om weer te zien, er zijn twee bladzijden Elsje, en wat mij betreft het allerleukste – vier pagina’s van De Generaal van Peter de Smet. De Generaal wil in ieder verhaal de macht grijpen, en dat mislukt altijd weer, maar ondertussen kunnen we niet alleen genieten van magnifiek tekenwerk en idiote scenario’s, maar vooral van ongeëvenaard, superieur geouwehoer. Heerlijk, heerlijk. En nog steeds even leuk, na al die jaren.

• Por Dios