The Saturday Evening Post was vroeger onder meer bekend vanwege de cartoons die door het blad heen verspreid te vinden waren. Het verschil met The New Yorker is echter groot. Dat wordt pas echt heel duidelijk als we zien hoe de Post een verzameling cartoons uitgeeft. We krijgen dan een groot formaat schrift, slecht gedrukt op krantenpapier, zonder behoorlijke informatie. Geen datering zelfs. Wel legt de verantwoordelijke redacteur uit wat volgens hem de kracht is van de Post-cartoons – niemand kan zich er een buil aan vallen. Als er ook maar één abonnee aanstoot zou kunnen nemen aan een cartoon zal hij niet geplaatst worden. Good clean fun dus. Tja.

Het wordt met dit flodderwerkje in de hand ook duidelijk hoe The New Yorker de kunst van de cartoon tot grote hoogten wist te krijgen, terwijl de Post vooral een sfeer van oubollige grapjes blijft uitstralen. Misschien is het wel tekenend dat The New Yorker het consequent over drawings heeft, en dat het bij de Post cartoons genoemd worden. Hier één willekeurige pagina uit het “boek” van de Saturday Evening Post.

meer klassieke cartoons