Piratenstrips gaven altijd een geromantiseerd beeld van het piratenleven, maar die tijd lijkt wel voorgoed voorbij. Als je het tweede deel van Jean-Yves Delitte’s Black Beard openslaat ben je meteen aanbeland op Execution Dock in het achttiende-eeuwse Londen, waar de admiraliteit de piraten liet ophangen aan de galgen, waar ze bleven hangen tot ze volledig waren weggerot. Welkom in de werkelijkheid van het piratenleven.

De romanschrijver Daniel Defoe reisde in de achttiende eeuw gevangenissen af om verhalen op te tekenen van criminele zeemannen, als stof voor zijn boeken. Zo kwam hij ook in Londen terecht waar een gevangene beweert onschuldig te zijn aan alles waar ze hem van beschuldigen – hij heeft de beruchte Edward Teach, beter bekend als de piraat Black Beard, wel degelijk gekend, maar hij beweert slachtoffer van de man te zijn, en geen bendelid.

Aan de hand van zijn verhalen wordt langzaam maar zeker de mythe van Black Beard ontmanteld, al weten we op het eind niet wat we nu wel of niet moeten geloven van zijn verhaal. Ondertussen weten we wel veel over het piratenleven aan de Caribische kusten, en dat was zeker niet zo romantisch als we altijd gedacht en misschien wel gehoopt hadden.

Geen strip voor tere zieltjes, zal ik maar zeggen. Van de andere kant wordt hier een stukje geschiedenis herschreven, en dat was dringend nodig, vermoed ik. Indrukwekkend.

• Jean-Yves Delitte – Black Beard – 2 Mijn dood is zoet – Standaard Uitgeverij – € 17,95
• Bestel de strip hier bij een bekende webwinkel: Mijn dood is zoet