Leo werkt in een wasserette in Parijs terwijl hij een boek probeert te schrijven. Daar ontmoet hij toevallig zijn neef Sylvain, die hem vraagt op zijn villa aan de Franse kust te passen, omdat hij zelf met een vriendin op reis gaat en de villa verbouwd wordt, en hij heeft iemand nodig die een oogje op de bouwvakkers houdt. Leo gaat er heen, want hij denkt daar rustig aan zijn roman te kunnen werken.

Dat betekent een zomer aan de kust, en een strip die in luchtige zomerse kleuren is getekend, met soms prachtige platen over twee pagina’s om de zomerse sfeer extra mooi aan te zetten. Leo raakt al snel geïntrigeerd door de buurvrouw, een blonde jonge meid van nog geen achttien die in de villa naast hem lijkt te wonen met haar vader.

Langzaam maar zeker word je als lezer een verhaal in gezogen dat door of voor Hitchcock verzonnen zou kunnen zijn, met eerst kleine verwijzingen naar onopgeloste moorden die in de buurt hebben plaatsgevonden, en Leo die minder doorheeft dan wij als lezer, al is de ontknoping ook voor de lezer tamelijk verrassend, terwijl Leo…

Afijn, het zou zonde zijn hier ook maar iets van het verhaal te verklappen, daarvoor zit het net te mooi in elkaar en wordt de spanning te subtiel in 188 pagina’s opgevoerd. Maar een rustige zomer heeft Leo absoluut niet, dat zal wel duidelijk zijn. Het contrast tussen het donkere verhaal en de zonnige manier van tekenen maakt deze strip overigens extra goed, vind ik persoonlijk.

• Lucas Harari – De laatste zomerroos – Scratch Books – hardcover – € 29,90
• Bestel het boek bij je lokale boekwinkel of rechtstreeks bij Uitgeverij Scratch Books