Persoonlijk ben ik al heel jong van mijn geloof gevallen. Toen bleek dat Sinterklaas niet bestond was het met God ook snel gebeurd wat mij betreft, en sinds die tijd ben ik me vooral blijven verbazen over gelovigen en vooral waar ze allemaal in geloven. Dat wordt soms onverwacht versterkt door bijvoorbeeld een strip, zoals de Franse bijbelverstripping van Camus en Dutrenne, die dicht bij de oorspronkelijke bijbelteksten blijven, al zitten er af en toe wat opmerkelijke vrijheden tussen, en tekenaar Damir Zitko.

Het oude testament, Exodus, tweede deel, en dan hebben we het vooral over het verhaal van Mozes die zijn volk uit Egypte leidt om vervolgens veertig jaar door de woestijn te zwerven. In de strip vallen je dan ineens de volstrekt krankzinnige tegenstrijdigheden op. De idiootste vind ik nog steeds dat Mozes met de tien geboden aan komt zetten, waarvan een van de belangrijkste voor mijn gevoel is: Gij zult niet doden – dat wordt hier tot mijn verbazing overigens Pleeg geen moord. Maar ook dat is nog een vrij duidelijk gebod, lijkt me.  Maar even later laat Mozes een groot deel van zijn eigen volk uitmoorden door de paar uitverkorenen die nog steeds achter hem blijven staan. Dat doet toch meer aan een krankzinnige sekteleider denken dan aan een verstandige profeet.

Naast die tien geboden zijn er overigens nog wat opmerkelijke voorschriften die christenen die de Bijbel letterlijk nemen tegenwoordig wel eens serieus in de problemen zouden kunnen brengen. Wat vind je van deze bijvoorbeeld: “Wanneer je een slaaf koopt moet hij je zes jaar lang dienen. In het zevende jaar mag hij vertrekken, zonder iets te hoeven betalen. Als zijn meester hem een vrouw heeft gegeven en zijn vrouw heeft hem zonen of dochters gebaard blijven de vrouw en de kinderen eigendom van de meester en moet de slaaf alleen weggaan. Mocht hij echter te kennen geven dat hij zo aan zijn meester, zijn vrouw en zijn kinderen gehecht is dat hij niet als vrij man wil vertrekken, dan moet zijn meester hem naar het heiligdom brengen, hem regen de deur of de deurpost zetten en zijn oor met een priem doorboren. Hij blijft dan voorgoed zijn slaaf.”

Dat is dan toch wel het nuttige van een strip – dan dringen dat soort opmerkelijke zaken toch even wat beter tot je door. Dat de god van het oude testament een harde was, dat wist ik wel, maar dat er nog steeds mensen zijn die zweren op deze bijbel vind ik tamelijk onvoorstelbaar. Dit boek levert in ieder geval een bijzonder, ontluisterend portret op van Mozes als volstrekt gestoorde godsdienstwaanzinnige.

• Camus, Dufranne & Zitko – De Bijbel – Het Oude Testament – Exodus 2e Deel – Silvester Strips – ISBN 9789463064682