een hommage aan de blauwbloezen - naar salverius, lambil en cauvin
Scenario Thierry Gloris, tekeningen Denis Bodart – in dit eerste verhaal, De Lijntrekker, lijkt Blutch weer te deserteren, waarop sergeant Chesterfield als altijd fanatiek naar hem op zoek gaat.
Tekeningen en scenario Olivier Dutto – Dutto blijft in Wie schrijft, blijft, meer bij de humoristische kant van de strip, en dat komt met name in zijn tekenstijl ook nadrukkelijk naar voren.
Tekeningen en scenario Olivier Schwartz – In De Amerikaanse neef blijft Schwartz, zoals altijd in de verhalen van de Blauwbloezen, heel nadrukkelijk in de buurt van de historische werkelijkheid. De Amerikaanse neef in dit verhaal heeft zonet een bijzonder onsmakelijke racistische grap gemaakt waardoor Blutch moet overgeven, en later in het verhaal blijkt hij John Wilkes Booth te zijn die president Abraham Lincoln vermoordde.
Raoul Cauvin en Louis Salvérius bedachten de Blauwbloezen in 1968. Toen Salvérius in 1972 overleed werd het tekenwerk overgenomen door de niet minder geniale Willy Lambil, en de reeks loopt nu nog steeds. Het zestigste deel, Carte Blanche voor een Blauwbloes, verscheen in 2016 en was eigenlijk nog net zo leuk als alle eerdere delen – met humor, scherpte en historisch besef wordt de Amerikaanse burgeroorlog bekeken door de ogen van een onwillige soldaat van het noordelijke leger, Blutch en zijn sergeant Chesterfield, die er steeds voor zorgt dat Blutch niet deserteert.
De serie is razend populair onder lezers, wat eigenlijk, gezien het onderwerp, toch wel opmerkelijk is te noemen, want je zou denken dat de Amerikaanse burgeroorlog ons Europeanen tamelijk koud zou laten. Maar de verhalen van Blutch en Chesterfield zijn universele verhalen over de waanzin van de oorlog, over racisme, over goed en kwaad, over vriendschap en nog veel meer. Dat maakt de strip zo bijzonder. En de humor.
Niet alleen lezers waarderen de strip, ook collega-stripmakers zijn fan, dus het was niet zo moeilijk om negentien tekenaars en scenaristen bij elkaar te krijgen om een hommage-album te maken voor de Blauwbloezen. Ze mochten in korte verhalen hun visie geven op Blutch en Chesterfield, en dat levert een geweldig boek op, met zeer uiteenlopende verhalen en een breed uitwaaierend beeld van de twee vrienden (want dat zijn ze feitelijk toch, ondanks alles).
Een groot deel van de tekenaars en scenaristen maakte er redelijk serieuze verhalen van (waarin de humor ook nooit ver weg is overigens), en waarin de goede inborst van zowel Blutch als Chesterfield nadrukkelijk naar voren komt, al moeten ze daar regelmatig zwaar voor betalen. Er zijn ook tekenaars en schrijvers die de humor vooral benadrukken – die zijn in de minderheid, en die maakten ook de minst interessante, want feitelijk oppervlakkigste verhalen.
Juist in zo’n hommage komen de sterke kanten van een strip extra sterk naar voren, en dan blijkt dat het vertellen van een serieus en ernstig verhaal (met wellicht zelfs een licht moralistische ontertoon) met de nodige humor nauw luistert, maar dat de Blauwbloezen die combinatie al zestig albums lang volhouden – een serieuze boodschap, in humor verpakt. De beste verhalen in deze hommage hebben dat heel goed begrepen.
Een prachtig boek van 120 pagina’s met een aantal bijzonder sterke verhalen, en een hommage waardoor je de serie de Blauwbloezen nog meer gaat waarderen. Chapeau!
- De Blauwbloezen – Een hommage door… – Dupuis – ISBN 978031434671
- Bestel het boek hier bij een bekende webwinkel: De blauwbloezen, een hommage door…