De wereld van Troy is de fantasywereld die de geniale stripmaker Christophe Arleston bedacht heeft. In die wereld heeft iedereen een magische kracht, en dankzij de aanwezigheid van de wijzen van Eckmül kan iedereen daar ook gebruik van maken.

Lanfeust was in eerdere verhalen de held die deze wereld een aantal keren redde, maar nu is hij een rondtrekkende smid geworden die met zijn kracht metaal kan laten smelten. Maar Lanfeust wordt toch weer overgehaald om als verkenner voor de wijzen op pad te gaan, want Flairpect, een jonge vrouw die de leiding heeft overgenomen, ontdekte dat er van alles mis gaat met de magische krachten in Troy.

De trol Hebus, die inmiddels hoofdbibliothecaris van het Conservatorium is gaat samen met Lanfeust op zoek naar een meedogenloze estheet, die de magie afzuigt ten gunste van degenen die het volgens hem verdienen – de elite dus – steden en dorpen vergaan tot chaos door zijn acties, dus haast is geboden, maar ze moeten eerst door het hakketakkende bos.

Ondertussen heeft een rebelse puber zich bij Lanfeust als leerling aangemeld en nam Hebus een jonge, zeer getalenteerde student mee, die prompt verliefd wordt op haar. Met zijn vieren gaan ze op pad.

Christophe Arleston is een geniale schrijver van fantasystrips – niet alleen weet hij geweldige, krankzinnige verhalen te verzinnen met de meest onwaarschijnlijke hoofdpersonen, hij brengt er ook een flinke dosis humor in en houdt de spanning tot het laatst op peil. Daarnaast, en dat is wat hem echt geniaal maakt, houdt hij je ook elke keer weer een lachspiegel voor van onze tijd – de manier waarop machtsspelletjes gespeeld worden wordt elke keer weer anders belicht, met humor, maar tegelijk vlijmscherp. En dan zijn er de intermenselijke verhoudingen en contacten, hiërarchieën en vastgeroeste patronen, die regelmatig, ook weer met veel humor, worden doorbroken. Kijk in dit verhaal maar eens hoe de jonge vrouw Flairpect haar plek moet bevechten binnen het triumviraat van wijzen dat Troy leidt.

Daar komt tenslotte ook nog het geweldige tekenwerk van Didier Tarquin bij – alles is met flair en gevoel voor detail getekend – lees dit boek een tweede of derde keer en je ziet gegarandeerd details in de tekeningen die je de eerste keer over het hoofd zag. De inkleuring van Lyse Tarquin is overigens ook het vermelden meer dan waard.

Dit is het negende boek in de reeks Lanfeust van Troy, maar je kunt hier moeiteloos instappen, al moet ik je waarschuwen – de kans is groot dat je dan de vorige delen ook onmiddellijk gaat aanschaffen.

• Arleston en Tarquin – Lanfeust van Troy – boek 9 – Het hakketakkende bos – Uitgeverij L