Peter Nuyten is een fabelachtig goede tekenaar die een paar stripseries heeft gemaakt waar hij zelf ook de verhalen voor had geschreven – Apache Junction, waarvoor hij zich grondig had verdiept in het leven van de Apaches, en Auguria, dat zich in de Romeinse tijd afspeelt. Wat duidelijk werd uit die boeken was dat Nuyten weliswaar een geweldig tekenaar is, maar geen goede verhalenverteller, en dat maakte die strips op zijn zachtst gezegd niet helemaal geslaagd, want alleen indrukwekkend tekenwerk kan een slecht scenario niet redden.

Ik was dan ook verheugd te zien dat Nuyten zich gewaagd had aan de science fiction-boeken van de Russische schrijver Dmitry Glukhovsky. Van het verleden naar de toekomst, en een verhaal dat door iemand anders was geschreven, dat klonk veelbelovend. Metro 2033 speelt zich af in het jaar 2033, als een atoomoorlog de aarde in een woestenij heeft veranderd, en de inwoners van Moskou die nog over zijn overleven in de metro van de stad. De metrostations zijn complete autonome vestingen geworden, die handel drijven en oorlog voeren.

Boven, aan de oppervlakte, leven gevaarlijke gemuteerde wangedrochten, en alleen gekken en avonturiers wagen zich daar. Een van die avonturiers geeft de jonge Artjom een opdracht – hij moet door de metrobuizen naar station Polis gaan om een zekere Commandant Melnik te vinden om te waarschuwen voor de mutanten die Artjok’s thuisbasis bedreigen.

Glukhovsky schreef science fiction die tegelijk horror is, maatschappijkritiek en bildungsroman, maar ik was eerlijk gezegd behoorlijk teleurgesteld door het resultaat. Achter in het boek kwam ik in de pagina’s met achtergrondinformatie over het ontstaan van het boek een zin tegen die voor mij verklaarde hoe dat kwam: “Peter liet zich niet de kans ontnemen om ook als scenarist van deze bewerking te fungeren; dat betekende weliswaar voor hem meer werk, maar in dit geval zou er een grote kans zijn geweest dat een scheiding tussen de schrijvende en de tekenende hand tot twee verschillende tegenstrijdige zienswijzen geleid zou hebben die ten koste zou zijn gegaan van de oorspronkelijke interpretatie die Peter Nuyten uit Glukhovsky’s proza gedestilleerd had”

En daar zit hem de kneep – ik vrees dat Nuyten aan een sterk staaltje van zelfoverschatting lijdt, want hij heeft duidelijk geen kaas gegeten van het medium strip, en hoe je via dat medium een verhaal moet vertellen. Een goede scenarist zou daarbij wonderen hebben kunnen verrichten, maar Nuyten vond blijkbaar dat hij het zelf beter kon, met als resultaat dat je als lezer onderweg afhaakt. Is het niet vanwege de enorme lappen tekst, of de overbodige interessantdoenerige voetnoten, dan toch omdat de hoofdpersonen niet gaan boeien.

Jammer dat er blijkbaar niemand van de uitgeverij in staat is geweest Nuyten terug te fluiten en hem tot andere gedachten te brengen, want nogmaals, als tekenaar is deze man onovertroffen, en doet hij het meer dan voortreffelijk, maar een goed verhaal vertellen, dat is toch echt een ander vak. Teleurstellend.

• Glukhovsky & Nuyten – Metro 2033 – Deel 1 – Daar waar de wereld ophoudt – Arboris 
• Bestel de strip hier bij een bekende webwinkel: Daar waar de wereld ophoudt