Robbedoes is een van die zeldzame stripfiguren die een nieuw leven werd gegund door nieuwe scenaristen en tekenaars de vrije hand te geven, en dat heeft al heel wat opmerkelijke verhalen opgeleverd, van krankzinnige science fiction tot idiote avonturen tot en met heel serieuze avonturen, waarin de nadruk meer ligt op de bijzondere vriendschap tussen Robbedoes en Kwabbernoot – Robbedoes die altijd probeert goed te doen en op een vreedzame, geweldloze manier tot oplossingen van problemen te komen naast de egoïstische Kwabbernoot, die al blunderend te vaak vooral zijn eigenbelang nastreeft, al blijkt hij uiteindelijk altijd aan de goede kant van de streep te eindigen.

Émile Bravo zette Robbedoes met het verhaal Het Dagboek van een Fantast in de Tweede Wereldoorlog neer, en dat verhaal was meteen zo indrukwekkend en verpletterend goed dat er een vervolgreeks van vier albums op volgde, Hoop in Bange Dagen, waarvan nu deel drie is verschenen. Robbedoes probeert zijn Joodse vrienden te helpen zoveel als het maar kan, maar hij raakt zelf ook steeds in de problemen, soms zonder daar schuld aan te hebben – als hij bijvoorbeeld aardappelen vervoert naar de stad en hij wordt aangehouden, blijken er onder de aardappelen wapens te zitten, dus wordt hij onmiddellijk als terrorist gearresteerd. Dat geintje had hij overigens aan Kwabbernoot te danken. Kwabbernoot, die er alles aan doet om zijn eigen hachje te redden.

Robbedoes was, om met het begin van dit derde deel te beginnen, met de kinderen Suzanne en Lowietje in de trein naar Auschwitz gestapt – we zien ze in een gewone passagierstrein, wat historisch correct is, want tot 1943 gebruikten de Duitsers voor het vervoer van Joden naar de concentratiekampen nog geen goederenwagons of veewagens, om geen wantrouwen te wekken. Dat maakte het ontsnappen net even wat gemakkelijker, want toen Robbedoes zich realiseerde in wat voor situatie hij terecht was gekomen wou hij zo snel mogelijk uit die trein weg.

Ik ga hier verder niet al te veel over het verhaal vertellen, alleen dat het om een uitermate realistisch verhaal over de Tweede Wereldoorlog in België gaat, waarin plaats is voor wat humor, maar zeker niet op een storende manier. Ik vond de manier waarop de schilder René Magritte werd opgevoerd bijvoorbeeld wel grappig – dat brengt net even een beetje lucht in het verhaal. zodat het niet alleen maar zwaar en somber is. En zo zijn er wel meer kleine intermezzo’s die het verhaal eigenlijk allen maar indrukwekkender en aangrijpender maken.

Want je ziet hier een Robbedoes en Kwabbernoot onder zeer barre omstandigheden, maar wel als echte mensen in het echte leven, ook worstelend met alledaagse dingen. En dat is een bijzonder knappe prestatie.
Deel drie telt maar liefst 142 pagina’s en ik kan bijna niet wachten op het afsluitende vierde deel in dit imposante epos.

• Émile Bravo – Robbedoes – Hoop in bange dagen – deel drie – Het begin van het einde – Dupuis – € 10,50
• Bestel deze strip hier bij een bekende webwinkel: Hoop in bange dagen deel drie