Max Uriarte is marinier en Irakveteraan, en hij zag bij zijn kameraden hoe het na de oorlog soms afliep, en dat vrienden soms zelfs zelfmoord pleegden. Hij vroeg zich ook af waarom er zo weinig verhalen bestaan die een eerlijk beeld geven van het leven als militair en hij besloot zelf een strip te maken die een reëel beeld zou geven, met alles erbij, de hiërarchie, de schreeuwende en stuntelende officieren, de sleur, de lange dagen waarin niets gebeurt, de kameraadschap, maar ook het gevaar, en de gevolgen.

In De Witte Ezel tekent hij het verhaal op van de fictieve Abe Belatzeko, die op zijn negentiende een doel in zijn leven zoekt en denkt dat bij het Amerikaanse marinecorps en in Irak te vinden. Hij vraagt zich al snel af of hij de juiste keuze heeft gemaakt en we zien hem vooral kankerend op alles en iedereen, terwijl zijn kameraad Garcia steeds relativerend in het leven lijkt te staan.

Dan gebeurt er iets – hij maakt een verkeerde keus en schiet iemand in een auto neer die niet stopt, maar die geen terrorist blijkt te zijn. Dat levert de eerste echte grote schok op. De tweede volgt later, maar daar ga ik hier verder niets over zeggen. Het is een behoorlijk ingrijpende gebeurtenis, die voor Abe het leven rigoureus op de kop zet, en voor altijd definitief zal veranderen.

De Witte Ezel is een boek dat je lang bij zal blijven, omdat het een verhaal is dat van binnenuit geschreven en verteld is, terwijl het een nietsontziend beeld geeft van mannen in een oorlog, en wat dat met ze doet. Ik was er stil van. Stof tot nadenken te over.

• Maximilian Uriarte – De Witte Ezel – Zaidon, Irak 2017 – Soul Food Comics – ISBN 9789082410754
• Bestel dit boek hier bij een bekende webwinkel: De Witte Ezel