Fotografe Vesselina Nikolaeva maakte  indrukwekkende fotoseries over haar geboorteland Bulgarije, onder meer Simply a Line, over het grensgebied tussen Bulgarije en Turkije, en School Number 7, over een middelbare school in Sofia.

Maar ze portretteerde ook op een bijzondere, liefdevolle manier haar honderdjarige overgrootmoeder, die in 1902 geboren werd. Ze heeft er een bijzondere vorm voor gevonden – een boek in de vorm van een leporello, met aan de ene kant omzichtige foto’s van haar overgrootmoeder (je ziet haar gezicht nooit) en haar omgeving (een dressoir, een tafel met twee stoelen, gedroogde rode paprika’s aan een draadje aan de muur, een plant in een pot), waar je bij elke foto wat stiller van wordt.

De andere kant van de leporello is ingeruimd voor de geschiedenis van Baba, met documenten en oude foto’s, en tegelijk de geschiedenis van Bulgarije in de twintigste eeuw. De combinatie van die twee maakt dit tot een buitengewoon indrukwekkend en ontroerend fotoproject. Het is een uitgesproken intiem portret, en tegelijkertijd heeft Nikolaeva haar overgrootmoeder een speciale plek in de geschiedenis van een eeuw gegeven. Mooi.

• Vesselina Nikolaeva – Baba