Met Kodachrome maakte je de mooiste kleurenfoto’s, dat vond iedere fotograaf. Het was dan ook een historisch moment in de geschiedenis van de fotografie toen de laatste Kodachromefabriek er eind 2010 mee stopte. Om het einde van dat tijdperk passend te markeren staan we stil bij een prachtig boek met foto’s, of liever gezegd Kodachromes, van William Christenberry, dat in 2010 uitkwam.

Christenberry werd vooral bekend door de grootformaat foto’s die hij maakte met oude Kodak Brownie camera’s, maar hij heeft ook altijd gewerkt met 35 mm Kodachrome slide film. In dit boek is voor het eerst een overzicht te zien van die foto’s, gemaakt tussen 1964 en 2007.

Christenberry fotografeerde het diepe zuiden van de Verenigde Staten, en hij had vooral oog voor de onderkant van die samenleving. Op zijn foto’s zijn veel haveloze gebouwen en hutten te zien, en nauwelijks mensen. Je ziet hier ook landweggetjes, verroeste borden langs de weg of een paar grafstenen, maar vooral de vaak merkwaardige en altijd intrigerende zelfgetimmerde architectuur van de arme zuiderling.

Het mooie is dat hij regelmatig terugkeerde naar zijn onderwerpen, waardoor we met tussenpozen van zeven jaar hetzelfde gebouwtje kunnen zien, net weer een slag vervallener, maar nog steeds overeind. We laten hier maar één voorbeeld zien van zo’n terugkerend gebouwtje, maar in het boek zijn nog veel fascinerender gebouwtjes te vinden. Christenberry maakte een prachtig, verstild, melancholiek portret van het Diepe Zuiden. Een boek waar zowel liefde als mededogen uit spreken. En foto’s waar je naar blijft kijken.

• William Christenberry – Kodachromes – Aperture Foundation – ISBN 978-1-59711-147-8