We hebben het hier eerder al vaker gehad over het werk van de kunstenaar Andy Goldsworthy, die met soms kleine ingrepen in het landschap prachtige kunst weet te scheppen, die vaak van zeer tijdelijke aard is, omdat de bladeren die hij rangschikt weer wegwaaien of doordat het ijs smelt, enzovoorts. Kunst met een vluchtig karakter dat zich volledig in de natuur afspeelt.

Het werk van de fotograaf Edgar Martins doet soms wat aan dat werk van Goldsworthy denken, al grijpt Martins nauwelijks of niet in het landschap in – hij kijkt, ziet iets opmerkelijks en fotografeert het. Toch heb je vaak bijna het gevoel dat je naar kunst zit te kijken, bijvoorbeeld als hij een nachtelijk strand fel verlicht en er dan foto’s van maakt. Dat belichten is een minimale ingreep, maar niet echt die van een kunstenaar, maar echt die van een fotograaf. Het levert ronduit fascinerende beelden op.

Nog mooier zijn de foto’s waar hij alleen maar registreert. Sporen gevuld met sneeuw, een stroompje met een merkwaardige blauwe kleur in een ijskoud wit en grijs landschap, een bos dat in brand staat. Bij Martins wordt het verstilde kunst waar je bijna ademloos naar gaat kijken. In het boek Topologies dat Uitgeverij Aperture uitbracht ga je van het ene prachtige beeld naar het andere.

Aperture is overigens een uitgeverij zonder winstoogmerk die probeert fotografie onder de aandacht te brengen – je merkt dan ook dat haar boeken met veel liefde en zorg zijn gemaakt. Het is dan ook een puur genot zo’n perfect boek in handen te hebben en het langzaam door te bladeren. Een absolute aanrader.

• Edgar Martins – Topologies – Aperture Foundation – ISBN 978-59711-057-0