In de steentjes van de rijweg van de Folkingestraat in Groningen zijn verschillende stadia van de maan in brons ingevoegd.  Waarom de maan in de Folkingestraat is gevangen wist ik niet, maar het geeft het smalle winkelstraatje wel iets speciaals.

Op de site Kunst op straat vond ik de volgende informatie:

Het werk van Joseph Semah neemt een vrij onopvallende plaats in het straatbeeld in. Semah realiseerde namelijk in het midden van het plaveisel van de Folkingestraat een maancyclus: elf bronzen maanvormen, van volle maan tot nieuwe maan. Wanneer alle vormen samengevoegd zouden worden, ontstaat er een oog. De volle maan fungeert daarbij als pupil.
Het woord maan betekent in het Hebreeuws oog en is bovendien verbonden aan het getal elf omdat in het Hebreeuws getallen aan woorden zijn gekoppeld. Voor Semah vormt de maancyclus een metafoor voor de levenscyclus en de cycli waaruit geschiedenis en toekomst zijn opgebouwd. Na verloop van tijd zal het patina van de bronzen manen door de voetgangers en fietsers geleidelijk gaan slijten. Hierdoor wordt de glans van het materiaal langzaam onthuld.

De titel van het werk is Galgal Hamazalot.