
het geheim van harry cock - noorderbreedte nummer 5 2013
Ik heb al eens vaker geroepen dat ik Harry Cock een geweldig goede fotograaf vind, en de laatste keer dat ik een stukje over zijn foto’s schreef vergeleek ik hem zelfs met de wereldberoemde Britse fotograaf Martin Parr. Toch zat die vergelijking me niet helemaal lekker, want kwalitatief behoort Cock wat mij betreft zeker tot dezelfde categorie, maar er is wel degelijk verschil, ik kon er alleen steeds maar niet de vinger op leggen waar dat hem in zat.
Toen kreeg ik de laatste aflevering van het blad Noorderbreedte in handen, waarin Cock even alle ruimte krijgt – het blad is, zestig pagina’s lang, gevuld met zijn foto’s. Parr kan, ter vergelijking, elk jaar een luxe hardcover boek laten uitbrengen, maar dat terzijde. De markt is in Nederland wat minder groot, zullen we maar denken. Maar bij Noorderbreedte viel het kwartje en had ik het gevoel dat ik er toch een beetje de vinger achter kreeg waarom Cock zo’n bijzondere fotograaf is.
Terug naar de verschillen. Bij Parr en vergelijkbare fotografen bekruipt me, hoe goed ik ze ook vind, na enige tijd altijd het gevoel dat ik de wereld toch wel heel nadrukkelijk door hun bril zit te bekijken. Dat kan, zoals in het geval van Parr, een positieve bril zijn, wat ik wel plezierig vind, of in het geval van andere fotografen juist een hele negatieve of belerende bril.
Bij Harry Cock is daar geen sprake van, hij is de meest objectieve fotograaf die ik ken. Hij fotografeert volstrekt onbevooroordeeld en niet-oordelend, en hij lijkt dan ook bij iedereen binnen te komen, omdat mensen blijkbaar aanvoelen dat ze door Cock respectvol en met aandacht worden geportretteerd.
Want begrijp me niet verkeerd: objectief is wat mij betreft zeker niet een ander woord voor neutraal of onverschillig, want Cock is duidelijk een nieuwsgierige fotograaf, die met liefde en aandacht alles en iedereen fotografeert die zijn aandacht trekt. Hij heeft gevoel voor detail en gevoel voor compositie, waardoor zijn foto’s op een onnadrukkelijke manier altijd spannend zijn.
Spectaculaire fotografie is dit misschien niet, maar Harry Cock is wel een fotograaf die zo verschrikkelijk goed kan kijken dat je, als je met hem meekijkt, ineens veel meer ziet dan je normaal ziet. Waardoor je even later op straat ook weer meer ziet dan voorheen. Dat is het wonder van Harry Cock.
De drie foto’s die je hier rechts ziet hebben overigens gewoon in de Volkskrant gestaan, ze staan niet in het speciale Cocknummer van Noorderbreedte – als je op de website van Cock rondkijkt kun je nog veel meer van dit soort intrigerende series bekijken.
En kijk eens goed naar die foto’s, want het is bijzonderder dan je wellicht zou denken, een echt objectieve fotograaf.
© Harry Cock