Tegenwoordig fiets ik elke dag twee keer door drie polders – de Onnerpolder, de Westerbroekstermadepolder en de Kropswolderbuitenpolder. Natte polders, elke dag anders en elke dag mooi. Hier wat foto’s die ik in januari 2007 maakte. Als je ’s morgens vroeg door die polder fietst zie je de lichtjes aan alle kanten goed, en dan realiseer je je pas echt goed dat je je in een soort van oase bevindt.

Verkeersborden met slippende fietsers bestaan blijkbaar niet, vandaar die slippende auto op dit fietspad. Onbedoelde humor.