Op het strand van Schiermonnikoog, op mijn buik in het zand op een heerlijke warme zomerdag met een verrukkelijke bries om het hoofd zag ik hoe snel de wind het zand de vormen op het strand deed veranderen.

Dus tekende ik met mijn vinger de letter m van moors magazine in het zand en filmde met mijn cameraatje hoe de wind binnen een paar minuten die m wegveegde.

Na het tweede filmpje was mijn camera helaas ook weggeveegd. Hij ging niet meer open, en na ruim een week blijkt er geen redden meer aan. Zand blijkt nog funester voor een camera te zijn dan water, dus wat je hier ziet kun je beschouwen als de laatste stuiptrekkingen van dit, toch wel handige, cameraatje.

Het is wel raadzaam bij het kijken het geluid zacht te zetten, want het geloei van de wind klinkt hier buiten proporties.