Als ik op Schiermonnikoog ben kom ik altijd ogen, oren en andere zintuigen tekort – de luchten, de wind, de zilte geuren, de bloemen, en dan nog eens alle details die mijn aandacht trekken, want op het strand ontstaan er altijd onverwachte kunstwerkjes die de natuur geheel zelfstandig creëert en die normaalgesproken door niemand opgemerkt worden.

Ik leg er altijd gretig een paar vast die meestal na een paar minuten al weer verdwenen zijn, of zeker na een paar uur, maar ik kijk altijd weer mijn ogen uit, want de subtiele kleuren, de vreemde vormen, soms de onverwachte beesten die er ontstaan, ik kan er niet genoeg van krijgen. Hier een kleine selectie.