Zoe Strauss maakte een verbazingwekkend fotografisch portret van Amerika. Ze deed dat door steeds op mensen af te stappen en te vragen of ze hun mocht fotograferen. De mensen die poseren staan er dan ook ontspannen op, en je hebt de indruk dat Strauss de foto’s met aandacht en liefde heeft gemaakt. Maar aan de andere kant komen de foto’s ook hard bij je binnen, omdat je een ongecensureerd beeld krijgt voorgeschoteld van het minder vrolijke deel van Amerika, dat hier toch redelijk ontspannen voor ons staat.

In het boek worden die portretten afgewisseld met foto’s van auto’s die onder een zeil staan, een aantal opmerkelijke lichtreclames, een trampoline in een leeg veld, een terrein met autobanden, halve huizen, winkels, een kapotte McDonaldszuil, enzovoorts. Allemaal met evenveel aandacht gefotografeerd, allemaal per stuk prachtige foto’s, en samen in één boek van een enorme, allesomvattende troosteloosheid die je bij de keel grijpt.

En toch blijf je in dit boek bladeren, en toch is het ondanks al die treurigheid ook niet echt een deprimerend boek geworden. Want op een vreemde manier geven die trotse mensen die hier op een ontspannen manier voor de fotografe poseren je toch ook hoop voor dat Amerika dat het momenteel zo moeilijk heeft.

En zo is het een merkwaardig boek geworden. Hard en confronterend, maar ook met een zekere zachtheid. Een bijna intiem, aandachtig portret van het Amerika waar iedereen soms bang van lijkt. Met, vooral, echte mensen.

• America – by Zoe Strauss – Ammo Books – ISBN 978-1-93-442913-6