Ik fietste regelmatig door een natuurgebied tussen Haren en Hoogezand, door verschillende polders, van de Oostpolder bij Haren tot en met de Kropswolderbuitenpolder bij Hoogezand.

Er zijn in die Kropswolderbuitenpolder een paar brede sloten die het gevoel van weidsheid dat een polder al heeft nog wat vergroten. Ik stapte hier jaren achter elkaar elke keer even van mijn fiets om een foto te nemen van deze magnifieke plek, omdat het er niet alleen elk seizoen, maar elke dag weer anders uitziet. Je zou misschien denken dat polders de saaiste plekken van Nederland zijn, maar zoals je hier kunt constateren is dat absolute onzin.

Bij mist is het een prachtige ingetogen plek, maar je kunt hier ook genieten van bijna kitscherige zonsondergangen en zo’n beetje alles daartussenin.

Dit zijn foto’s van 2015 en 2017 en nog een laatste uit november 2018. Door het hoge water waren de sloten in 2015 een grote brede plas geworden. Later groeide de boel weer een beetje dicht, maar het wisselt nog steeds.
Hieronder kun je zien hoe dezelfde plek er eerder uitzag, en dan zie je ook hoe veranderlijk die saaie polder is.

• Deel 1

• Deel 2

• Deel 3

• Deel 4

• Deel 5

• Deel 6

• Deel 7