Mensen zijn verzot op rampen. Ze kunnen er niet genoeg over horen. De enige rampen die minder populair zijn vinden plaats in het hier en nu. Verder is alles even interessant. Catastrofes uit het verleden doen het goed en de wetenschap komt het publiek graag tegemoet. De ondergang van de grootste dieren die ooit op aarde geleefd hebben door een geweldige komeetinslag valt er goed in, maar ook kleinere rampen als wereldoorlogen zijn buitengewoon populair.

Sommige auteurs vinden hun broodwinning in het beschrijven van de narigheid die allemaal heeft plaatsgevonden tijdens de oorlogen. Actuele moordpartijen, mits voldoende ver weg, kunnen ook op veel belangstelling rekenen, evenals dodelijk natuurgeweld. Sinds geruime tijd zijn toekomstige rampen populair. Van de jaren zestig tot in de tachtiger jaren van de vorige eeuw, bijna vergeten, hebben we ons onder aanvoering van Brugsma kunnen vermeien in de komende kernoorlog, die naar zijn stellige overtuiging in Europa zou worden uitgevochten, geprovoceerd door de Verenigde Staten. Nu deze catastrofale verwachting minder populair is geworden, hebben nieuwe rampspoeden hun plaats ingenomen.

Opmerkelijk genoeg gaat de vrees niet meer richting oorlogsgeweld, maar is momenteel de natuur aan de beurt. In de catastrofiele zienswijze is de natuur een bij toeval ontstaan uiterst kwetsbaar evenwicht, dat door vrijwel elk modern menselijk handelen in ongerede raakt. En wederom komen de wetenschappers de moderne mens tegemoet in zijn behoefte aan te verwachten rampspoed. Grote blikken onderzoekers worden opengetrokken om te bestuderen hoe de mens de aarde onbewoonbaar aan het maken is. Wetenschappelijk bewijs is hierbij van geen enkel belang, alle beweringen die duiden op door menselijk handelen teweeggebracht onheil zijn bij voorbaat al populair.

Zo moet men weten dat het gebruik van spuitbussen leidt tot gaten in de ozonlaag, met name boven de Zuidpool. Het is dus onverstandig op de Zuidpool ontbloot in de zon te liggen, huidkanker kan daarvan het resultaat zijn. Verder is er natuurlijk het broeikaseffect. In een nieuw te subsidiëren actie moeten schoolkinderen al leren dat door al dat gedoe met airmiles enzo straks vooral arme landen zullen onderlopen, en reken maar dat er dan veel slachtoffers zullen vallen. In eigen land is alle grond vergiftigd, je zult eens zien hoe dat in de toekomst zijn uitwerking gaat krijgen op de generaties die na ons komen.

Maar de natuur vecht terug. Virussen waarvan bekend leek te zijn dat ze volstrekt onschuldig waren, zullen in de toekomst slachtingen teweegbrengen en vanuit Engeland zal het brein van vele ongelukkigen over enkele decennia versponzen door de gekke koeienziekte. Maar dat is nog niet alles. Omdat in de natuur alle levensvormen met elkaar in delicaat evenwicht verkeren in zogenaamde ecosystemen, roept de mens rampspoed over zich af door het uitroeien van plant en dier. Het platbranden en kappen van oerwouden raakt ons later in eigen hart en wee de wetenschapper die betoogt dat het wel mee valt.

Het einde der tijden naakt, maar misschien is het nog niet te laat ons af te wenden van onze verfoeilijke gewoontes. Het belangrijkste gebod zal luiden: stopt het voortplanten. Wie zal nog bloedjes van kinderen op de aarde willen zetten? Zijn ze per slot niet zowel potentieel aanstichter als slachtoffer van alle komende rampen? Een nieuwe door de overheid gesubsidieerde aktie onder het motto “stop ons” lijkt mij onontkomelijk. Een eerste stap naar de ultieme ramp die a blessing in disguise zal blijken te zijn. Het uitsterven van de mens.