In het begin van deze eeuw week verspreidde het ANP het bericht dat een half miljoen Nederlandse mannen met impotentie kampten. Zo’n 300.000 beschouwden dit als een probleem. Dit bleek uit een onderzoek door het Universitair Medisch Centrum St. Radboud uit Nijmegen. De onderzoekers hadden gelijk ook maar de bloeddrukken en de cholesterolwaarden van de onderzochte mannen meegenomen. Die bleken vaak te hoog. “Experts” zo ging het bericht verder, “concludeerden hieruit dat de impotentie veroorzaakt werd door slecht functionerende bloedvaatjes”.

Dit kleine bericht illustreert treffend wat er mis is met de huidige geneeskunde. Nu er eigenlijk geen voortgang is in het genezen van de ziekten waaraan de vergrijzende bevolking uiteindelijk sterft, werpen de artsen zich, overigens zonder succes, op de preventie van die ziekten. Hierbij wordt veel onderzoek gedaan bij gezonden. Daarbij vallen steeds een drietal zaken op. In de eerste plaats dat dokters liever meten dan praten, in de tweede plaats dat in deze zogenoemde preventieve geneeskunde logische denkfouten populair zijn en in de derde plaats dat doodsbang maken prevaleert boven genezen.

Wanneer even met de betroffen mannen gepraat was, kon na één vraag al vastgesteld worden of de impotentie aan de hardware lag. Wanneer mannen nog wel kunnen masturberen is het apparaat namelijk intact. Wanneer bij het vrijen toch problemen met de erectie optreden, is er sprake van faalangst met bijbehorende vicieuze cirkels. Een

– “Als het nu maar weer niet mislukt”- houding wordt na elke mislukking namelijk sterker. Uit al het bekende onderzoek blijkt dat dit type erectieproblemen verreweg het meest voorkomen. Het advies in zo’n geval is een paar maanden te vrijen zonder penetratie. Vooral wanneer dit met een vaste partner afgesproken kan worden heeft zo’n procedure meestal succes.

De denkfout is dat wanneer verschijnselen samen optreden de één oorzaak van de ander moet zijn. Vooral bij ziekten waarvan de oorzaak onbekend is wordt dan gewag gemaakt van risicofactoren. Zo dacht men vroeger dat scheurbuik te wijten was aan zeelucht en slechte vrouwen in havens. Tuberculose zou veroorzaakt worden door een romantische inborst, reden waarom dichters er vaak aan bezweken. Er is nooit oorzakelijk verband aangetoond tussen hoge bloeddruk of cholesterol en bloedvatzieken. De meeste mensen die overlijden aan een hartinfarct hebben een normale bloeddruk.

Dat de “experts” beweren dat al die in vicieuze cirkels gevangen mannen slechte vaten hebben, heeft echter wel degelijk een effect. Het zal namelijk tot gevolg hebben dat die half miljoen mannen nu denken dat die slechte vaten niet alleen in de onderbuik zullen zitten, maar ook in het hoofd en het hart. Beroertes en hartaanvallen liggen zo al snel in het verschiet. De angst en ongerustheid die daardoor ontstaan zijn helaas wel ongezond. Bekend is bijvoorbeeld dat zich gezond voelende mannen die te horen hadden gekregen dat hun bloeddruk te hoog was, nadien twee tot vier maal zoveel van de ziektewet gebruik maakten.

Wanneer het de bedoeling was een halfmiljoen mannen ziek te praten, dan is dat op deze wijze uitstekend gelukt. Nog meer onheil kan worden aangericht wanneer de mannen bloeddrukverlagende ß-blokkers gaan slikken. Een bekende bijwerking daarvan is: impotentie.