Sinds het begin van de jaren negentig zijn de misdaadcijfers in de Verenigde Staten gedaald. De verklaring daarvoor is afhankelijk van de politieke richting van de commentatoren. Rechtse lieden, die zich altijd sterk maakten voor law and order, denken dat het komt door meer politie op straat, meer mensen in de gevangenis, meer crack-vangsten en het steeds verder toenemen van particuliere veiligheidsdiensten.

In New York

City bijvoorbeeld wordt de dalende misdaad verklaard uit de nieuwe zero tolerance benadering van de politie. Dat dit overigens niet waarschijnlijk is, blijkt uit dezelfde daling in Los Angeles, waar niets veranderd is aan het politieoptreden.

De economen Levitt van de Universiteit van Chicago en Donohue van de Yale Universiteit hebben een andere theorie. Naar hun idee is de legalisering van abortus in 1973 debet aan de dalende cijfers. Ongewenste kinderen hebben een veel grotere kans met de politie in aanraking te komen dan gewenste.

In het eerste jaar dat de misdaadcijfers begonnen te dalen, 1992, werden de eerste kinderen van de jaargang 1973 achttien. De meeste misdaden worden gepleegd door jongens tussen de 18 en 24. De afwezigheid van miljoenen ongewenste kinderen leidde tot minder misdaad in die leeftijdsgroep.

Deze hypothese in hun paper “Legalized Abortion and Crime”, dat besproken werd in de Scientific American, leidde niet overal tot enthousiaste reacties. De pro-life beweging beschouwt abortus zelf al als moord, dus van dalende misdaadcijfers kon geen sprake zijn.

Toch zijn de bevindingen overtuigend. Zo keken ze ook naar de Amerikaanse staten waarin abortus reeds voor 1973 gelegaliseerd was, zoals New York, Washington, Alaska en Hawai. In die staten bleken de misdaadcijfers reeds enkele jaren te dalen voordat dat in de rest van het land het geval was. Bovendien bleken staten met hoge abortuscijfers de sterkste misdaaddaling te vertonen.

Maar misdaad is niet de enige ellende die door abortus voorkomen wordt. In een eerdere studie bleek dat ongewenste kinderen een 40 tot 60 procent grotere kans hadden alleen een moeder te hebben, in armoede te leven, bijstand te krijgen en als kind te sterven.

In een rapport uit 1995 getiteld: The Best Intentions: Unintended Pregnancy and the Well-Being of Childern and Families, werd een groot aantal onderzoekingen op dit terrein bekeken. Het bleek dat zulke foetussen een grotere kans hadden in aanraking te komen met drugs, waardoor een laag geboortegewicht vaker voorkwam.

Verder werden de kinderen vaker mishandeld. Tenslotte lijkt het zo te zijn dat hoe minder teenagers kinderen krijgen, hoe minder in die leeftijdsgroep zelfmoord, werkeloosheid en schoolverlating een rol spelen.

Het is jammer dat de wetenschap geen invloed heeft op de geloofsovertuiging. Pro-lifers zullen abortusdokters blijven neerschieten en zich blijven verzetten tegen voorlichting over anticonceptie aan tieners. Ook de roep om minder tolerantie, meer politie en langere gevangenisstraffen zal door deze bevindingen niet verstommen.