Wetenschappelijk onderzoek, ook psychologisch onderzoek wordt veelal door mannen gedaan. Vrouwen zijn daarbij niet zelden onderwerp van onderzoek. Met name zijn mannelijke onderzoekers geïnteresseerd in de combinatie vrouw en huwelijk. Bij onderzoek in de menswetenschappen is het niet onbekend dat onderzoeksterrein en uitkomsten de wensen en verwachtingen van de onderzoekers weerspiegelen.

Zo zou uit recent onderzoek van de Amerikaan Roes Stolzenberg blijken dat wanneer een vrouw meer dan 40 uur per week werkt, de kans dat haar man gezond blijft met 25

procent afneemt. Omgekeerd zou daar geen sprake van zijn . Mannen kunnen zo lang werken als ze willen zonder dat de gezondheid van hun echtgenotes daardoor in gevaar komt. Wel is het riskant wanneer de man minder dan 16 uur per week werkt. Dat zou schadelijk zijn voor de gezondheid van beide echtelieden.

Als verklaring had Stolzenberg verzonnen dat vrouwen het sociale netwerk verzorgen en dat sociale contacten stressverminderend werkten. De verantwoordelijkheid voor de gezondheid van manlief lijkt hier wetenschappelijk verantwoord bij zijn vrouw te worden gedeponeerd. Wanneer ze te weinig tijd achter het aanrecht doorbrengt wordt de arme man ziek.

Mannelijke onderzoekers van de Ohio State University kwamen vorig jaar met andere belangwekkende resultaten. Vrouwen zouden veel beter in de gaten hebben hoe het met hun huwelijk gesteld was dan mannen. De onderzoekers lieten getrouwde stellen over hun relatie praten. Vlak na hun huwelijk en jaren later. Ze maten bij die gelegenheid de cortisolspiegels in het bloed. Cortisol is een stresshormoon.

Het bleek dat bij vrouwen de hoogte duidelijk correleerde met het aantal negatieve woorden die in het gesprek aangaande de relatie gebezigd werden. Bij mannen was er geen verschil. Twaalf jaar later bleken de stellen waarvan de vrouw een verhoogd cortisolniveau had gekregen in het gesprek twee keer zo vaak gescheiden. De verantwoordelijkheid voor het goede verloop van het huwelijk ligt dus ook bij de vrouw. Hard fysiologisch onderzoek toont immers zonneklaar aan dat de man niks in de gaten heeft wanneer de zaken fout gaan.

Als klap op de vuurpijl konden we laatst lezen dat het succes van een huwelijk niet alleen van de vrouw afhing, maar dat je zo’n competentie af kon lezen op jeugdfoto’s. De Amerikaanse onderzoeker Dacher Keltner liet mannen 111 foto’s van vrouwen bekijken toen ze 21 jaar waren. Ze moesten de manier van lachen analyseren. In de VS is het must om lachend op foto’s te staan.

Onderscheid moest worden gemaakt tussen een gulle, hartelijke spontane lach en een gemaakte grijns. Bij de eerste lachwijze doen de ogen ook mee. Bij de analyse bleek meer dan de helft van de dames onecht te glimlachen. De noeste onderzoekers ondervroegen deze vrouwen op hun 27ste, 43ste en 52ste over hun huwelijk. Wat bleek? De vrouwen van de gulle lach hadden de gelukkigste huwelijken.

Om zijn gelijk te illustreren verwees de onderzoeker naar jeugdfoto’s van Hillary Clinton en Meryl Streep. De laatste lachte ook met haar ogen. Hillary niet. Het was volgens de geleerde dan ook geen wonder dat het huwelijk met Clinton niet altijd even gelukkig was later. Het zal duidelijk zijn, met wat meer gevoel voor humor had Hillary zich een deuk gelachen om dat gedoe met Monica.

Uit dit alles doemt het beeld van de ideale echtgenote van Amerikaanse psychologen op. Een vrouw die geen eigen carrière nastreeft maar zorgzaam tijd voor het huishouden vrijhoudt. Wanneer de man na een lange werkdag moe thuiskomt zit zij daar klaar om zijn gezondheid te verzorgen. Als een barometer reageert ze op het reilen en zeilen van de relatie en tenslotte bagatelliseert ze met gulle lach de dwaze stoutigheidjes van haar mannetje. De Amerikaanse psychologen zoeken kortom niet zozeer een levenspartner alswel een moeder.