Eén streven hebben alle mensen van alle tijden gemeen. De ambitie high te worden. De methodieken om dat te bereiken zijn zeer talrijk. Veel planten en vruchten werden niet zozeer gezocht en verbouwd vanwege hun voedzaamheid, maar omdat je na gebruik een andere kijk op de werkelijkheid kreeg.

De verandering kon zeer pittig zijn, door bijvoorbeeld de consumptie van sommige paddestoelen, cactussen of wortels. Een milde stemmingsverandering was ook mogelijk. Tussen deze uitersten is altijd een skala aan mogelijkheden geweest. De meest populaire wellicht de door gisting van van alles en nog wat verkregen alcohol.

Maar ook zonder consumptie van psychotrope stoffen is het mogelijk het bewustzijn te veranderen. Het in 1973 uitgekomen: The Book of Highs behandelt er 252, waaronder 50 vormen van psychotherapie. Het boek is echter onvolledig. Een belangrijke hedendaagse manier om high te worden ontbreekt.

Ouder dan religies is de mystiek. Alle religies hebben volgens het principe when you can’t beat them, join them, de mystieke stromingen ingekapseld. De bedoeling van alle mystieke technieken was het bereiken van een toestand, waarin de grens tussen het bewustzijn en de buitenwereld verdween. Deze gemoedsgesteldheid ging gepaard met een gelukzalig gevoel.

In de religieuze literatuur verving men buitenwereld door God, maar dat maakte voor de ervaring niets uit. Een drietal technieken was populair.

Bij de extase werd door langdurig zingen of dansen het zuurstofgehalte in het bloed verlaagd en het kooldioxidegehalte verhoogt. De trance die daardoor ontstond, krijgen sommige mensen momenteel door hyperventilatie.

Bij de ascese lag het accent op vasten. Langdurig niet eten leidt tot een verhelderd bewustzijn. Monniken ontdekten dat dit effect nog te versterken was door zelfkastijding, waardoor endogene opiaten, endorfinen, in de bloedbaan kwamen. Tegenwoordig kennen vooral meisjes met anorexia deze staat.

De koninklijke weg was echter meditatie. De talrijke technieken waren bedoeld het bewustzijn leeg te maken van gedachten. Dat is geen gemakkelijke taak en de beoefenaars waren niet zelden jaren in de leer bij een meester, om tot een toestand te geraken die dit ideaal benaderde.

In het Zenboeddhisme moesten leerlingen een groot gedeelte van de dag in ledigheid zitten, zazen, en hun ademhalingen tellen. In de mystieke traditie van de Islam, het Sufisme, moesten leerlingen zich gedurig de 99 namen van Allah voor de geest halen. Het christendom tenslotte kende de contemplatie over de lijdensweg van Christus.

Bij de populaire hedendaagse meditatievariant, de transcendentale meditatie (TM), krijgen de beoefenaars een Koan, die ze geheim moeten houden en waarvan hen verteld wordt dat die uniek en persoonlijk is, die ze steeds in stilte moeten herhalen.

De tegenwoordig meest beoefende techniek om tot de gelukzalige toestand van leegheid en subject-object versmelting te komen is echter autorijden. Plus ça change plus ça reste la même chose.