De gedachte dat je niet voor je plezier maar voor je gezondheid moet eten is niet nieuw. In de vorige eeuw wees Dr John Harvey Kellogg reeds op het belang van hygiënisch en sober eten. Naar zijn idee was dat niet alleen gezond voor mensen maar ook voor hele landen.”De degeneratie van de naties die eens de wereld beheersten, begon toen hun dieet te luxueus werd”, schreef hij.

Een karig ontbijt met zijn cornflakes diende de gezondheid van burger en land. Ook Dr. Kellogg werd er beter van, maar dat was maar een bijkomstigheid. Nog steeds waakt de firma Kellogg over onze gezondheid.

Kortelings werd de Ensemble Functional Foods Company opgericht. ‘Functional foods’ zijn een kruising tussen eten en medicament. Te denken valt aan producten als margarines die het cholesterol verlagen, yoghurtdrankjes die de spijsvertering een handje helpen en allerlei andere etenswaren die goed zouden zijn voor hart, bloedvaten en botten.

In de angelsaksische pers wordt wel gesproken van ‘nutriceuticals’. De markt die de vergrijzende bevolking van het westen vormt is behoorlijk. De voor hun gezondheid vrezende middelbaren en ouderen zouden in de VS op jaarbasis meer dan twee miljard

euro voor dit eten over hebben.

Dit verbond van farmaceuten en voedselindustrie heeft iets sinisters. Te wachten valt op reclame waarin wordt uitgelegd dat je onverantwoord met je lijf bezig bent wanneer je echt voedsel eet. In plaats van eerlijke boter en jam moet je cholesterolverlagende smurrie op je toast smeren. In plaats van toast zullen trouwens vetvrije kaakjes gepropageerd worden als onontbeerlijk voor een eeuwige jeugd.

Al dit ‘functionele voedsel’ komt in de plaats van echt eten, dat niet alleen smakelijker, maar ook veel complexer is dan de zogenaamd gezonde fabriekshap. Echt eten kenmerkt zich bovendien door de veelheid van consumptiemogelijkheden.

Neem een ei. Je kunt het bakken, koken, pocheren of roerbakken. je kunt het splitsen voor soefflé’s en hollandaise sausen. Het kan gebruikt worden om macaroni mee te maken of mayonaise. Je kunt het dooier eten tegen een kater of het in je haar smeren voor de stevigheid. Bovendien is het van nature verrijkt met vitamine A,D,E en K, ijzer, fosfor en thiamine. het is licht verteerbaar, voedzaam en smakelijk. Wanneer we het ei vergelijken met bijvoorbeeld een flesje Yakult,’behulpzaam bij de spijsvertering’, springen de verschillen onmiddellijk in het oog.

Wanneer voor echt eten op dezelfde wijze reclame zou worden gemaakt als voor de gezonde fabriekshappen zouden veel interessante claims mogelijk zijn. Wat te denken van vlees: “Bij regelmatig gebruik blijft het ijzer in het lichaam op peil”. Of slagroom: “Verhoogt het eetgenoegen met gemiddeld twintig procent”. Appel: “Oefent en verzorgt uw kaakspieren terwijl u eet.” Een gegarandeerd middel tegen onbewuste ondervoeding tenslotte is brood. Liefst als “onderdeel van een gevarieerd dieet.”