Hoofdpersoon
Ik beschouw mezelf als de hoofdpersoon van mijn eigen levensverhaal. Alle andere personages zijn bijpersonen. Ik besef dat iedereen de hoofdpersoon in diens eigen leven is, zelfs als dat niet altijd zo gevoeld wordt. Dat betekent dat ik me realiseer dat ik in de levens van anderen hooguit een bijrol speel. Dus als ik over mijn eigen leven vertel kan ik niet anders dan dat doen vanuit de ogen van de hoofdpersoon. Van mezelf dus. Ik kan hooguit proberen mij te verplaatsen in de personen die een bijrol in mijn verhaal spelen.

Een geheel
Ieder mensenleven is een verhaal dat zowel losstaat van andere verhalen en er, tegelijkertijd, mee verbonden is. Alle verhalen vormen samen één geheel. En dat geheel is zo groot dat er, letterlijk geen grens aan zit. Elk verhaal is begrensd, maar het grenst en overlapt andere verhalen. Het totaal aan verhalen kent geen begrenzing.

Met wie ben ik niet verbonden?

Heimwee
Een man die zijn leven lang op Texel had gewoond, leerde daar een vrouw uit Suriname kennen, die heimwee naar haar moederland had. Hij vertrok met haar naar Suriname zodat ze zich niet meer ontheemd hoefde te voelen. Na een paar jaar kwam hij terug. Ze was overleden en dus zocht hij zijn plek op het eiland Texel weer op. ‘Had je geen heimwee?’, werd hem keer op keer gevraagd. ‘Nee’, zei hij, ‘als ik mijn hand in het water van de rivier stak, wist ik dat dat water direct verbonden was met het water om Texel. En zo voelde ik me nog steeds met Texel verbonden.’

Adem
De lucht die jij nu uitademt, adem ik wellicht over een tijdje weer in. De lucht die ik nu uitadem, wordt wellicht over een tijdje door jou ingeademd. Een statisticus heeft ooit berekend dat de kans dat een ademteug die een willekeurig persoon inademt niet voor een piepklein deel uit de laatste adem bestaat die Christus heeft uitgeblazen, nihil is. Omdat, zo beweerde die statisticus, die laatste adem die Christus heeft uitgeblazen nu zo met alle lucht is vermengd dat het niet anders kan dan dat de lucht die je inademt een miniem deel van die laatste ademzucht van Christus bevat. Al is het maar één atoom.

Verbondenheid
Zo is de hele mensheid met Christus verbonden. Zoals ook het verhaal van Christus zich verbonden heeft met de hele mensheid. Maar ook Christus is onderdeel van een veel groter verhaal. De wijsheid die aan hem wordt toegeschreven was er al lang voordat Christus werd geboren. Anders had hij zich die wijsheid helemaal niet eigen kunnen maken.

De verhalen
Ik ben grootgebracht met de verhalen over Christus. Ik ben grootgebracht met de verhalen over de god uit het oude testament. Al die verhalen hebben mijn denken gevormd, niet alleen omdat ik er door geïndoctrineerd ben, maar ook omdat die verhalen me aan het denken zetten.

De ongelovige
Het verhaal over Thomas de Ongelovige werd ons verteld met de bedoeling om ons duidelijk te maken dat Thomas een gebrek aan geloof had en dat dat een zwakte van de apostel Thomas zou zijn. De bedoeling was om ons te leren dat kritiekloos geloof beter was dan twijfel. Maar bij mij had dat een tegengesteld effect. Ik twijfelde of kritiekloos geloven beter was dan twijfel.

Twijfel
Eigenlijk vond ik Thomas de Ongelovige de enige verstandige apostel. Je moet niet zomaar aannemen wat je wordt verteld. Naar mijn gevoel was het logisch dat hij niet geloofde dat Christus uit de dood was opgestaan, totdat hij zelf kon vaststellen dat hij zich daarin vergist had. Zomaar geloven wat je verteld wordt kan je gemakkelijk in de problemen brengen. Niet alleen omdat mensen je expres kunnen voorliegen, maar ook omdat mensen klakkeloos iets kunnen aannemen en doorvertellen omdat ze te goed van vertrouwen zijn.

Logisch lijkende redeneringen
Zelfs meningen die logisch lijken hoeven dat niet te zijn. Als mensen er van uit gaan dat er ooit een tijd moet zijn geweest dat de mens het vuur nog niet beheerste en dat de mens toen, uit noodzaak, alle voedsel rauw at, en dat het rauw eten van voedsel derhalve de oorspronkelijke manier van voedsel tot ons nemen was, en dat dat dus betekent dat het ook de meest natuurlijke en daarmee de beste manier van voedsel eten zou zijn, dan lijkt dat in eerste instantie niet onredelijk.

Natuurlijk
Het lijkt een plausibel verhaal. Maar is het daarmee ook een waar verhaal. Is wat oorspronkelijk is daarmee ook natuurlijk? En zo ja, betekent dat dan dat wat niet oorspronkelijk is niet natuurlijk is? Van oorsprong kunnen vogels vliegen. Pinguïns hebben vleugels, maar vliegen kunnen ze niet meer. Dat vermogen zijn ze kwijtgeraakt. Zijn pinguïns daarmee onnatuurlijk geworden? Natuurlijk niet!

Rauw voedsel
We weten niet hoe we functioneerden toen we nog alleen maar rauw voedsel aten. We weten wel dat rauw voedsel veel moeilijker verteert dan bewerkt voedsel. Dieren die rauw voedsel eten zijn vaak de hele dag bezig met het verzamelen en nuttigen van dat voedsel en hebben dan ook weinig tijd voor wat anders.

Meer energie
Juist doordat we voedsel zijn gaan bewerken, gaan koken en bakken en stoven en fermenteren, kunnen we veel meer producten als voedsel tot ons nemen. Doordat dat voedsel veel gemakkelijker verteerd wordt, nemen we de voedingsstoffen ook makkelijk op, waardoor we het voedsel dat we eten veel efficiënter gebruiken. Daardoor halen we meer energie uit ons voedsel waarvan een deel naar de hersenen gaat, die daardoor groter hebben kunnen worden en efficiënter zijn gaan werken.

Voortschrijdend inzicht
Juist omdat we onze oorspronkelijke staat zijn ontstegen zijn we mens geworden. Dat verhaal plaats ik tegenover het verhaal dat rauw voedsel goed zou zijn omdat het oorspronkelijker zou zijn. Daarmee zal ik mensen die zijn gaan geloven in het verhaal dat rauw voedsel beter voor ons is omdat we dat oorspronkelijk aten, niet overtuigen.

Kleren, auto, huis, internet
Maar waarom die mensen dan wel kleren dragen en in een huis wonen en via een laptop op gaan zoeken hoe ze zo gezond mogelijk kunnen eten om dan vervolgens in hun auto naar een winkel te rijden om daar de juiste producten te kopen, is mij een raadsel. Dat deden we oorspronkelijk toch ook niet.

Terug naar de natuur
Als je echt terug wilt naar de oorspronkelijke staat van de mens, dan loop je in je blootje, op blote voeten om op zoek te gaan naar fruit en groente en dat ter plekke op te eten. Dan maak je van wat takken en bladeren een tijdelijke schuilplaats en drink je uit een rivier of meer, slurpend met je mond half in het water, of vanuit een kommetje dat je met je handen maakt. Schrijven of iets op sociale media plaatsen doe je dan niet. Da’s niet oorspronkelijk. Dat is niet natuurlijk.

Selectieve keuzes
Maar mensen die er voor zouden kiezen om zo te leven, zouden hun verhaal nauwelijks met anderen kunnen delen. Waardoor het verhaal ook nooit echt populair zou kunnen worden. Dat mensen het verhaal over hoe gezond en natuurlijk rauw voedsel zou zijn, zo enthousiast met anderen via sociale media delen, geeft al aan dat ze in de keuze van hun verhalen inconsequent selectief zijn.

Dieetkeuze
Toch zijn mensen die in dat verhaal zijn gaan geloven bijna niet meer van dat geloof af te brengen. Als ik naar een vriendin van mijn levenspartner kijk, die overtuigd is dat bewerkt voedsel slecht voor je is en dat je alleen maar rauwe groentes en fruit mag eten, dan ziet ze er, elke keer dat ik haar zie, grauwer en ongezonder uit. Het is niet zo dat ze dat zelf niet voelt, maar dat wijt ze aan het nog niet consequent genoeg zijn omdat ze soms ook koffie drinkt. En ook als ze die koffie laat staan en dat haar malaise niet opheft, kan dat, volgens haar niet aan haar dieetkeuze liggen. Die is immers gezond, want natuurlijk want oorspronkelijk.

Het verhaal overheerst de werkelijkheid
Zo kunnen verhalen die we onszelf vertellen er voor zorgen dat we niet meer kritisch kijken naar de werkelijkheid, maar dat de werkelijkheid zich maar moet aanpassen aan de verhalen die we onszelf vertellen. Een ware gelovige valt niet van zijn geloof af, ook niet als dat geloof schadelijk voor de ware gelovige zelf blijkt te zijn. Een ware gelovige ontkent de werkelijkheid als die werkelijkheid niet in het verhaal past dat die ware gelovige zichzelf vertelt.

Twijfel
Wat dat betreft zou het volgens mij beter zijn als er meer mensen net zo ongelovig als de apostel Thomas zouden zijn en niet kritiekloos zouden geloven wat hen wordt voorgeschoteld, maar er een gezonde twijfel tegenover stellen.

Dat is waarom van alle apostelen Thomas de Ongelovige mijn favoriete apostel is.