
ruud moors ruud's stokpaardjes aflevering 7
Prototype
God is het prototype van de autocraat. Dat betekent dat je kritiekloos moet doen wat god van je vraagt, ongeacht wat hij van je vraagt. God wil volledige onderwerping. Daarom noem ik god het prototype van een autocraat.
Onderwerping
Als je mensen leert zich aan god te onderwerpen, leer je ze daardoor dat het normaal is als je je aan een autocraat onderwerpt. Alleen daarom al moet ik iets van godsdiensten weten. God dienen betekent immers dat je je volledig aan god onderwerpt. Dat je je, als het ware, aan god ondergeschikt maakt.
Voorbeeldmens
De katharen beschouwden de god uit de bijbel als de duivel. Ze waren christenen, maar wezen god af. Ze beschouwden Christus als een Boeddha, een voorbeeldmens. Volgens de katharen was je een parfait als je als Christus werd. Niet door je aan Christus te onderwerpen, maar door gelijk aan Christus te worden.
Ongehoorzaamheid
De katholieke kerk vervolgde de katharen. Niet omdat ze geen christenen waren, maar omdat ze zich niet aan de kerk wilden onderwerpen. Niet omdat ze zich misdadig gedroegen, maar omdat ze god verwierpen. De kerk begon een kruistocht tegen de katharen om de gemeenschap van hun ongehoorzaamheid te bevrijden. Katharen werden massaal levend verbrand.
God en Christus
Dat zou de kerk nooit in de naam van Christus hebben kunnen doen. Dat zou de kerk nooit hebben kunnen doen als ze god niet boven Christus hadden geplaatst.
Stromingen
In den beginne waren er allerlei christelijke stromingen. De katharen leefden in de traditie van de gnostische christenen uit de begintijd van het christendom. Gnostische christenen erkenden het oude testament niet als een heilig boek. Ze baseerden zich uitsluitend op de verhalen over Christus. Van de god uit het oude testament moesten ze niet veel hebben.
Macht
De gnostische christenen organiseerden zich nauwelijks. De christenen die uiteindelijk de rooms-katholieke kerk stichtten deden dat wel. Die stroming wist uiteindelijk dominant te worden, niet in de laatste plaats omdat ze een verbond aangingen met de seculiere machthebbers. Daardoor wisten ze, uiteindelijk, hun concurrenten uit te schakelen en de volledige geestelijke macht te verkrijgen.
Keizer en kerk
Zo’n driehonderdvijftig jaar na Christus had die rooms-katholieke kerk een verbond gesloten met de keizer van Rome, waarbij de kerk en de keizer elkaars macht bevestigden. Rond diezelfde tijd kwamen ze bij elkaar in een concilie waar ze besloten dat god een eenheid was die uit drie delen bestond.
Drieëenheid
God de vader, god de zoon en god de heilige geest.
Onlogisch dogma
Dat was, marketingtechnisch gezien een geniale stap. Door mensen te dwingen die doctrine als dogma te accepteren, dwongen ze de mensen zich te conformeren aan iets dat feitelijk geen enkele logica heeft. Dat, als je er even over nadenkt, ook niet kan kloppen. Aan het kruis roept Christus zijn god aan en vraagt: ‘God, waarom hebt u mij verlaten?’ Als Christus een deel van god zou zijn, zou dat een idiote uitroep zijn.
De kerk
Als je deel bent van god dan is het feitelijk onmogelijk dat god je verlaat. Het feit dat Christus god buiten zich plaatst betekent dat Christus zichzelf niet als deel van god zag. En toch meenden die bisschoppen, kardinalen en de paus het beter te weten. Beter dan Christus? Ja. Zij bepaalden dat Christus wel degelijk een deel van god was, ook al zag hij zichzelf niet zo.
Waarom?
Het oude en het nieuwe testament zijn zeer verschillend van inhoud. Christus leert dat alles draait om liefde, tolerantie, acceptatie, compassie en verdraagzaamheid. Op grond van het nieuwe testament kun je, als leiders van een staat of van de kerk geen volledige ondergeschiktheid of gehoorzaamheid afdwingen. Sterker nog, dat is feitelijk in strijd met de leer van Christus.
Gelijkwaardigheid
Als Christus het heeft over degenen die zijn ‘koninkrijk’ binnen mogen, dan heeft hij het over diegenen die de hongerigen voeden, de dorstigen laven, de vreemdelingen herbergen, de zieken verzorgen en de gevangenen bezoeken, want, zo zegt hij: ‘Wat je aan de minste onder ons hebt gedaan, heb je ook aan mij gedaan’. Dat betekent dat Christus zich, als koning van zijn koninkrijk, gelijkwaardig acht aan de minste in dat koninkrijk. Als je op die minste neerkijkt, kijk je ook op Christus neer. Als je niet op Christus neer wilt kijken, zul je jezelf gelijkwaardig moeten maken aan de minste onder ons. Daardoor word je vanzelf ook gelijkwaardig aan Christus.
De minste onder ons
Omdat Christus de minste onder ons als gelijkwaardig aan zichzelf beschouwt, is het onmogelijk om ondergeschikt aan Christus te zijn. Je kunt alleen maar gelijkwaardig zijn aan Christus of op Christus neerkijken. Een andere keuze is er niet.
De ondergeschikte rol
Dat betekent dat je, als je je ideologie wilt gebruiken om anderen aan je te onderwerpen, je niet kunt baseren op Christus. Dus moet je Christus een kleinere rol geven, een ondergeschikte rol als het ware. Terwijl je toch doet alsof jij je aan Christus onderwerpt.
De vader
Daarom is het dogma dat god een eenheid is die uit drie delen bestaat, zo’n geniale vondst. God is een eenheid die bestaat uit god de vader, god de zoon en god de heilige geest. In een patriarchale samenleving is het dan meteen duidelijk wie in die eenheid het belangrijkste is. Dat is god de vader. Zonen zijn immers altijd ondergeschikt aan hun vader.
De god uit het oude testament
Hoewel de katholieke kerk zich zegt te baseren op de leer van Christus, hebben ze die leer feitelijk ondergeschikt gemaakt aan het dienen van de god uit het oude testament. Niet Jezus Christus is het geestelijke voorbeeld van veel Christenen, maar god de vader. En die god uit het oude testament eist onvoorwaardelijke gehoorzaamheid en onderworpenheid.
Onderwerping
Het is die god waar de katholieke kerk zijn volgelingen aan heeft onderworpen. Het is die god waar de katholieke kerk Jezus Christus aan heeft onderworpen. Het is de onderwerping aan die god waar de kerk zijn macht op heeft gebaseerd.
Consideratie
Ik heb het oude testament gelezen. Ik heb gelezen wat god allemaal deed en eiste en hoe hij de mensheid keer op keer strafte als hij weer eens teleurgesteld was in zijn schepping. En nergens ben ik gedrag tegengekomen waaruit blijkt dat die god ook maar een greintje consideratie heeft met de mensheid als geheel. Integendeel.
God als schurk
Het was god, die door zijn gedrag, verdeeldheid zaaide tussen Kaïn en Abel. Het was god, die Abraham de opdracht gaf om, om te bewijzen dat hij zich in alles loyaal aan hem zou onderwerpen, zijn zoon aan hem te offeren. Het was god die voor de Joden koos en de Egyptische bevolking de meest gruwelijke straffen te doen ondergaan (terwijl dat volk, als onderdanen van de Farao, geen schuld hadden aan de keuzes van die Farao). Het was god die, om aan de duivel te bewijzen hoe onderworpen Job was, die arme man ramp na ramp liet beleven. Het was god die de hele mensheid in een overstroming deed verzwelgen.
Liefde?
Waarom zou je je aan iemand onderwerpen die zo weinig empathie en liefde voor de mensheid heeft. Die zo rancuneus is. Die zo’n ziekelijke behoefte aan adoratie heeft. Die zo’n verdeeldheid tussen mensen veroorzaakt.
Duivel
Waar heb je, met zo’n god, de duivel nog voor nodig?
Autocraat
Daarom noemden de katharen de god uit de bijbel de duivel. Daarom zeg ik dat de god uit de bijbel het prototype van de autocraat is.
- God wil kritiekloze gehoorzaamheid.
- God dreigt met een totale vernietiging als hij niet zijn zin krijgt.
- God straft willekeurige mensen als hij een conflict met enkelen heeft.
- God wil dat iedereen zich volledige aan hem onderwerpt.
- God verdraagt geen enkele visie buiten de visie die hij oplegt.
- God wil continu bevestigd worden in zijn grootsheid.
- God wil geadoreerd worden.
- Een autocraat wil kritiekloze gehoorzaamheid.
- Een autocraat dreigt met een totale vernietiging als hij zijn zin niet krijgt.
- Een autocraat straft willekeurige mensen als hij een conflict met enkelen heeft.
- Een autocraat wil dat iedereen zich volledig aan hem onderwerpt.
- Een autocraat verdraagt geen enkele visie buiten de visie die hij oplegt.
- Een autocraat wil continu bevestigd worden in zijn grootsheid.
- Een autocraat wil geadoreerd worden.
Daarom zeg ik dat god het prototype van de autocraat is.
Uitverkoren
Het is niet voor niets dat veel autocraten zich op god beroepen. Door zich met god te verbinden vinden ze een excuus voor hun eigen gedrag. Vaak beschouwen ze zichzelf als de plaatsvervangers van god, of in ieder geval door god uitverkozen.
God als excuus
Daarom zijn veel religieuze leiders intolerant in de naam van god. Daarom verdragen ze het niet als hun god wordt bekritiseerd. Daarom staan ze zichzelf toe om hun medemensen te onderdrukken en te onderwerpen. God is hun excuus.
Ondergeschikt
Het is jammer voor Jezus Christus dat de religies die zich op zijn leer zeggen te baseren, hem ondergeschikt hebben gemaakt aan de god van het oude testament. Daardoor inspireren die religies hun volgelingen om het omgekeerde te doen van datgene dat Christus hen wilde leren.
- Inplaats van tolerantie ten opzichte van andersdenkenden zijn ze intolerant.
- Inplaats van empathie en compassie voor hen op te brengen wijzen ze andersdenkenden af.
- Inplaats van de minste onder ons als gelijkwaardig te beschouwen, kijken ze op de minste onder ons neer.
In naam van Christus.
Maar niet in zijn geest.
De duivelse god
Dat komt door die duivelse god die alles en iedereen zo nodig aan zich wil onderwerpen. Dat komt door de Autocraat waar alle autocraten een voorbeeld aan nemen.
Ik heb geen hekel aan Jezus Christus.
Ik heb een hekel aan god.
Kritiekloze onderwerping
Door kinderen te leren zich te onderwerpen aan god, leer je kinderen ook zich te onderwerpen aan autocratie. Daar krijg je geen vrije individuen van. Integendeel. Daar krijg je mensen van die van jongs af aan geleerd hebben zich kritiekloos te onderwerpen aan de autocraat van dienst.
Daarom wijs ik godsdienst af.
Gelijkwaardigheid
Dat wil niet zeggen dat ik mensen die zich aan een godsdienst onderwerpen afwijs. Wat me vaak verbaast is dat mensen die zich aan een god onderwerpen, zich desondanks liefdevol, tolerant en empathisch gedragen. Mensen wijs ik niet af. Ook niet als ik er voor kies de ideeën af te wijzen waar zij zich aan onderwerpen. Juist omdat ik gelijkwaardigheid als maatstaf neem, wens ik nooit iemand aan mij te onderwerpen of ondergeschikt aan mij te maken.
Zelfs een autocraat beschouw ik niet als minder dan mezelf, maar als gelijke.
Ik besef dat dat precies is waarom een autocraat mij wel zal afwijzen.
Ruud Moors’ eerdere wekelijkse bijdragen aan dit magazine vind je hier: