Het Christendom
Zou Jezus Christus blij zijn met het Christendom? Dat lijkt misschien een vreemde vraag, maar het is een feit dat Jezus Christus niet de oprichter van het Christendom was. Degenen die het Christendom, zoals wij dat nu kennen, oprichtten waren Paulus en Petrus. Jezus Christus was zelf helemaal geen christen. Hij werd als jood geboren en is als jood gestorven. Vandaar de terechte vraag of Jezus Christus blij zou zijn met het Christendom.

De Katharen
Ik betwijfel dat. Misschien dat Jezus Christus met genoegen naar de Katharen had gekeken, die in zijn geest probeerden te handelen, maar de god uit het oude testament afwezen als een demiurg, een soort over het paard getilde ondergod. Van die god moesten ze niet veel hebben. Het waren gnostische christenen die zich niet onderwierpen aan de Rooms-katholieke kerk.

Reïncarnatie en gelijkheid
Van de Parfaits, zoals de Katharen zichzelf noemden, is bekend dat ze in armoede leefden en zich als dienaren van hun medemensen beschouwden. Ze geloofden in reïncarnatie en waren om die reden vegetariërs, omdat ze er vanuit gingen dat mensen ook in dieren konden reïncarneren. Ze beschouwden vrouwen gelijk aan mannen. En dat in de twaalfde eeuw na Christus.

Weigering tot onderwerping
De informatie die we over die Katharen hebben, hebben we te danken aan wat degenen die hen vervolgden over hen schreven. Vreemd genoeg zijn er geen misdaden die ze gepleegd zouden hebben overgeleverd, behalve de ‘misdaad’ dat ze zich weigerden te onderwerpen aan de Rooms-Katholieke Kerk en de Paus. Die ‘misdaad’ werd zo ernstig geacht dat de Rooms-Katholieke Kerk een kruistocht tegen hen begon met de bedoeling hen uit te moorden, door alle Katharen en hun sympathisanten levend op de brandstapel te verbranden.

God versus Christus
Dat was, denk ik, niet in de geest van Jezus Christus, maar dat deed er ook niet toe. De Rooms-Katholieke Kerk was er niet om in de geest van Christus te handelen maar om de wil van de God uit het oude testament ten uitvoer te brengen. Per slot van rekening werd de Paus geacht de representant van God op aarde te zijn, niet de representant van Christus.

De geest van Christus
Het gedrag van mensen laat zien waar ze echt in geloven, niet de zogenaamde ideologie waar ze zeggen in te geloven. De Paus liet door zijn gedrag zien dat hij helemaal niets van Jezus Christus moest hebben. Anders zou hij het niet in zijn hoofd gehaald hebben om juist degenen die zich lieten inspireren door de geest van Christus levend te verbranden. Dat was alsof hij de geest van Christus levend verbrandde, in de naam van de God uit het oude testament. De geest van die God wordt gevoed door onderwerping, haat, rancune en gramschap.

Inspiratie
Of God bestaat of ooit bestaan heeft is niet vast te stellen. Maar ook als het personage God niet op een werkelijk persoon is gebaseerd, is dat personage voor veel mensen een inspiratiebron. Of dat gunstig is of niet is discutabel. Als je je door een personage laat inspireren tot haat, intolerantie, rancune en afwijzing, dan kun je daar nog zo’n mooie naam aan geven, maar dat verandert niets aan de uitkomst.

Het slechte
Als God, Allah of Jehova je inspireert om je medemensen als minderwaardig te zien, waardoor je jezelf het recht geeft om ze te onderwerpen, te haten, te misbruiken, te vermoorden, te bestelen en op ze neer te kijken, dan wordt je tot slechtheid geïnspireerd. Dan fungeert zo’n God, Allah of Jehova als de duivel. Tenminste als we ervan uitgaan dat het de duivel is die tot het slechte inspireert.

De historische Christus
Ik geloof niet dat Jezus Christus een perfect mens was. Dat hij daadwerkelijk heeft bestaan acht ik wel degelijk aannemelijk. Paul Verhoeven, net als ik geen gelovig Christen, heeft een boek geschreven over Jezus Christus waarin hij de zoektocht naar de historische Christus beschrijft. ‘Welke verhalen zijn waarschijnlijk historisch juist en welke niet?’, zo vroeg hij zich af. Hij heeft die zoektocht met anderen uitgevoerd, waarbij de consensus was dat juist die verhalen waarin Jezus Christus in zijn mening afwijkt van de toen gangbare opinie hoogstwaarschijnlijk het meest historisch accuraat zijn.

Afwijkende verhalen
Dat je als Jood een verhaal over een Samaritaan vertelt waarin die Samaritaan niet alleen als gelijkwaardig aan een Jood, maar zelfs als een voorbeeld voor Joden werd bestempeld, week zodanig van de algemeen geldende opinie onder Joden als uitverkorenen van God af, dat het waarschijnlijk is dat Jezus Christus dat verhaal zelf verteld heeft. Hetzelfde geldt voor het de andere wang toekeren als iemand je op je ene wang slaat. Oog om oog, tand om tand was wel het minste wat je geacht werd te doen als iemand jou iets had aangedaan.

Wonderdoener
Dat hij zondaars vergaf was ook niet volgens de algemene opinie. En dat hij het opnam voor een vrouw die van vreemdgaan verdacht werd al helemaal niet. ‘Degene die zonder zonde is werpe de eerste steen’, is onder veel hedendaagse Christenen nog steeds een opinie die niet op veel sympathie kan rekenen. Het is die Christus waar ik me wel in kan vinden. Al die wonderen die hij verricht zou hebben, daar hecht ik geen waarde aan. Wonderdoeners liepen er genoeg rond. Elke illusionist kan wonderen doen, dat is niet echt moeilijk.

Tolerantie en verbondenheid
Maar mensen oproepen tot pacifisme, tolerantie en verbondenheid met minder bevoorrechte mensen, dat zijn zaken waar ik me, ook als niet-christen, wel in kan vinden. En dan niet alleen het oproepen daartoe, maar daar zelf ook naar handelen. Anders stelt het niet veel voor.

Vrede
Christenen die oproepen om te strijden voor een betere wereld, hebben niet veel van Christus begrepen, vind ik. Als niemand meer strijdt wordt de wereld daar alleen maar beter van. Oorlogsretoriek brengt geen enkele vrede dichterbij. Dat betekent niet dat we niet in het belang van vrede en liefde kunnen handelen, maar dat doen we niet door voor vrede en liefde te strijden, maar juist door vredig en liefdevol te zijn.

Vechten
En misschien is dat wel het moeilijkste wat er is. We zijn in alles op strijden ingesteld. Als je kanker hebt wordt je geacht tegen die kanker te strijden, als je depressief bent wordt je geacht daar tegen te strijden, als je huwelijk niet goed gaat wordt je geacht voor je huwelijk te vechten, als je armoe lijdt moet je er alles aan doen om je uit die armoede te knokken.

Accepteren
Toen ik chronisch vermoeid werd, kreeg ik van veel mensen de raad om te blijven vechten en er alles aan te doen om die chronische vermoeidheid te overwinnen. Alsof ik de energie had om dat te doen. Ik besloot het tegenovergestelde te doen en accepteerde dat ik chronisch vermoeid was en dat er (nog) geen manier was om die ‘ziekte’ te overwinnen.

Mogelijkheden
Het was de beste beslissing die ik op dat moment had kunnen nemen. In plaats van de weinige energie die ik had te verknoeien in een poging om mijn chronische vermoeidheid te overwinnen, gebruikte ik die energie om de mogelijkheden die ik nog had optimaal in te zetten. Wat ik het belangrijkste vond was dat ik er voor mijn vrouw en kind kon zijn. En in plaats van te kijken wat ik nog allemaal voor ze kon doen, besloot ik te kijken hoe ik er zo positief mogelijk voor hen zou kunnen zijn.

Rust
De eerste stap die ik meende te moeten nemen, was de beperkingen die het lot me had gebracht te accepteren, zonder daar mijn humeur door te laten verpesten. Dat was, bleek later, ook de belangrijkste stap. Door het accepteren van mijn beperkingen, deden die er ineens minder toe. Cruijff had gelijk toen hij zei dat elk nadeel zijn voordeel heeft. Doordat ik mijn lot accepteerde werd ik rustiger. Uiteindelijk voelde ik door die rust ook steeds meer vrede met het bestaan als geheel.

Geld
Ik geloof niet dat Christus een strijder was. Ik geloof ook dat die ene keer dat hij zich kwaad genoeg maakte om geweld te gebruiken, toen hij de geldwisselaars en woekeraars, die zich voor de tempel bevonden aanviel, er uiteindelijk voor gezorgd heeft dat hij tot het kruis werd veroordeeld. Als je mensen met financiële belangen aanvalt, kan je een woedende reactie verwachten. Die zullen er dan alles aan doen om wraak te nemen.

Tolerantie
Als Jezus Christus zich ook ten opzichte van die geldbeluste medemensen toleranter had opgesteld, dan was hij waarschijnlijk niet op jonge leeftijd gestorven. Dat hij die wijsheid op dat moment niet op heeft kunnen brengen, had waarschijnlijk ook met zijn jonge leeftijd te maken. Die wijsheid had hij zich nog niet eigen gemaakt.

Onrecht
Dat ik concludeer dat Christus niet perfect was, betekent niet dat ik op hem neerkijk, verre van. Ik ken daarvoor de woede die onrecht bij mezelf oproept veel te goed. Zelfs op mijn zeventigste ben ik niet wijzer dan Christus op zijn drie-en-dertigste was.

Superieur
Waar ik me gelukkig in prijs is dat ik daardoor waarschijnlijk ook nooit een inspiratiebron voor een religie zal worden. Ik moet er niet aan denken dat er mensen zijn die zich in mijn naam superieur aan anderen zouden gaan voelen en gedragen. Zoals dat bij veel fundamentalistische Christenen helaas wel het geval is. Volstrekt in tegenspraak met de geest van Christus.

Het is maar goed dat Christus niet meer in een graf ligt. Hij zou zich blijven omdraaien.