Natuurlijk
Dat heteroseksualiteit natuurlijk zou zijn en andere vormen van seksualiteit niet, heeft niets met de werkelijkheid te maken, maar alles met een aanname over die werkelijkheid. En die aanname over wat natuurlijk is en wat niet, is voor veel mensen belangrijker dan de werkelijkheid. Dat homoseksualiteit ook in de natuur voorkomt werd in 1912 al door de Britse bioloog George Levick beschreven in een verhaal over homoseksualiteit onder Adeliepinguïns op de Zuidpool.

Strafbaar
Dat verhaal is nooit tijdens zijn leven gepubliceerd. Wellicht omdat hij weinig moeite deed om het gepubliceerd te krijgen omdat een verhaal over homoseksuele vogels in die tijd door zijn vakgenoten niet echt serieus zou zijn genomen. Menselijke homoseksualiteit was toen nog strafbaar omdat het als onnatuurlijk werd gezien. Als je dan, als bioloog, een observatie van homoseksualiteit onder pinguïns zou publiceren, zou dat waarschijnlijk bij veel wetenschappers niet in goede aarde zijn gevallen. Pas honderd jaar later werden zijn observaties teruggevonden en alsnog gepubliceerd.

Variaties
In 1999 zette de bioloog Bruce Bagemihl de, tot dan toe bekende literatuur over homoseksueel gedrag in de natuur op een rijtje. Hij vond in die literatuur zo’n 450 vogel- en zoogdiersoorten waar homoseksualiteit en andere seksuele variaties bij voorkomen. Dat bleek nog maar het topje van de spreekwoordelijke ijsberg want op dit moment zijn er al ruim 1500 diersoorten bekend waarbij homoseksualiteit en andere seksuele variaties voorkomen.

Wisselende vissen
Dat homoseksualiteit niet natuurlijk zou zijn, is hiermee duidelijk weerlegd. Toch zal dat veel mensen niet overtuigen dat homoseksualiteit normaal is. Net zoals aseksualiteit bijvoorbeeld. Sommige vissen wisselen tijdens hun leven zelfs van geslacht en zijn een deel van hun leven man en een deel van hun leven vrouw. Dus zelfs transgender gedrag komt in de natuur voor.

Variatie
De natuur zit vol met variaties, op allerlei gebied en seks is daar geen uitzondering op.

Culturele weerzin
Dat homoseksualiteit als afwijkend wordt gezien heeft feitelijk niets te maken met de onnatuurlijkheid ervan. De weerzin die er in sommige samenlevingen bestaat tegen homoseksualiteit is een cultureel gegeven. Met name in culturen die patriarchaal zijn wordt homoseksualiteit als onnatuurlijk gezien, omdat alleen het bestaan ervan al een kritiek lijkt te zijn op de superioriteit van de man. Die superioriteit wordt vaak gewoon als een gegeven beschouwd.

Mannetjes
Als we naar de recente geschiedenis kijken dan valt op dat de emancipatie van vrouwen en de acceptatie van homoseksualiteit gelijke tred houden. Op het moment dat er weer een tendens naar het patriarchaat ontstaat en mannen de behoefte hebben om vrouwen weer ‘op hun plaats te zetten’, neemt ook de acceptatie van homoseksualiteit af. Dat is, volgens mij, niet toevallig.

De echte man
Wat opvalt is dat het in menige patriarchale samenleving, niet altijd als een probleem wordt gezien dat een man een andere man penetreert, maar wel dat een man zich door een andere man laat penetreren. Degene die penetreert wordt nog steeds als een ‘echte’ man gezien, maar degene die zich laat penetreren niet. Die verliest daardoor zijn ‘mannelijkheid’. En dat is in een patriarchale samenleving een doodzonde.

Macho versus gelijkwaardigheid
Het feit dat zogenaamd seksueel afwijkend gedrag steeds meer onder vuur komt te liggen, heeft alles te maken met een cultuuroorlog. Het is een oorlog tussen het patriarchaat en het feminisme. Tussen de macho-cultuur en de cultuur van gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen.

Machtswellust
Dat er zo vijandig gereageerd wordt op homoseksueel gedrag en ander seksuele variaties, heeft niets te maken met het gevaar dat dat soort gedrag voor de samenleving op zou leveren, maar alles met de machtswellust van de cultuur van het patriarchaat. Geen enkele heteroseksueel heeft iets te vrezen van een homoseksueel, van een transpersoon of van een aseksueel.

Waar zit de angst?
De lhbti-gemeenschap is helemaal niet bezig met een oorlog tegen heteroseksuelen. Het recht van heteroseksuele mensen om zich als zodanig te gedragen wordt door die lhbti-gemeenschap helemaal niet betwist. Feitelijk is er geen enkel gevaar dat mannen en vrouwen die heteroseksueel zijn het recht om zich naar hun aard te gedragen ontnomen zou worden. Dus waar zijn ze dan bang voor?

Hiërarchie-aantasting
Blijkbaar tast het bestaan van die lhbti-gemeenschap  op zichzelf al macht aan. Het tast de macht aan van degenen die baat denken te hebben bij de ongelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen. Alleen al het erkennen dat mensen met een andere culturele invulling van seksualiteit en identiteit het recht zouden hebben om te bestaan, tast de essentie van het patriarchaat aan.

Neerkijken op anderen
De essentie van het patriarchaat is immers de ongelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen, tussen machthebbers en ondergeschikten, tussen volwassenen en kinderen, tussen armen en rijken, tussen de elite en het gewone volk, tussen wij en de anderen. Het ontkennen van die ongelijkwaardigheid is het ontkennen van het bestaansrecht van het patriarchaat.

Gelijkwaardigheid en bestaansrecht
Dus als ik zeg dat vrouwen en mannen gelijkwaardig zijn, dat machthebbers en ondergeschikten gelijke rechten en plichten horen te hebben, dat volwassenen en kinderen gelijke rechten hebben, dat armen en rijken evenveel bestaansrecht hebben en dat de elite en het gewone volk niet wezenlijk van elkaar verschillen, dan tast ik door dat denkbeeld de essentie van het patriarchaat aan.

Bedreigend?
In de natuur komt, behalve bij de mens, haat tegen homoseksueel gedrag helemaal niet voor. Lang niet alle culturen hebben er een probleem mee. Geen enkel zinnig mens heeft een reden om homoseksueel gedrag als bedreigender dan heteroseksueel gedrag te zien. Het is niet alsof de mensheid aan het uitsterven is doordat een deel van de mensen voor een partner van het zelfde geslacht kiest of om er voor kiest om helemaal geen seks te hebben. We zijn immers eerder met teveel dan met te weinig mensen.

De functie van seks
Homoseksualiteit wordt vaak als onnatuurlijk gezien omdat seks bedoeld zou zijn om kinderen te verwekken. Dat is inderdaad een functie die seks kan hebben. Maar meestal heeft seks die functie niet. Ook bij heteroseksuelen niet. Mannen produceren tijdens hun leven miljarden meer zaadcellen dan nodig zijn om eicellen te bevruchten. Ook de meeste eicellen van vrouwen worden onbevrucht afgevoerd met de menstruatie.

Meerdere functies
Dat er, meestal, zonder seks geen nageslacht geproduceerd wordt, betekent niet dat het enige legitieme doel van seks het verwekken van nageslacht is. De essentie van een vrucht is om zaad te verspreiden. Toch is er geen mens die om die reden een appel aan de boom laat hangen, zodat die appel op een gegeven moment naar beneden kan vallen en als voedsel kan dienen voor het zaad dat zich in de kern van die appel bevindt. Kippen leggen eieren om nieuwe kippen te produceren, maar dat wordt niet als een reden gezien om geen eieren te gebruiken om er een cake mee te bakken.

Zaad en voedsel
Appels en eieren hebben meerdere functies. Ze zijn er om appelbomen en kippen voort te brengen, maar ook om mensen en dieren van voedsel te voorzien. Tarwe wordt niet alleen gekweekt om tarwe te produceren, maar ook om te oogsten, te vermalen tot meel en om er brood mee te bakken.

De vele functies van seks
Seks wordt, ook in de natuur, niet alleen gebruikt om kinderen te verwekken, maar ook om plezier aan te beleven, om verbintenissen aan te gaan, om te troosten en helaas ook om pijn te doen en te vernederen. De functie die seks heeft wordt bepaald door degenen die seks hebben, of het wordt voor hen bepaald doordat ze tot seks gedwongen worden.

Plezier
De meeste keren dat mijn levenspartner en ik seks hadden, was omdat we daar allebei zin in hadden, zonder daarbij de bedoeling te hebben kinderen te verwekken. Daarom namen we ook voorbehoedsmiddelen. De functie die seks voor ons had was niets meer en minder dan het plezier dat we er samen aan beleefden. Ook toen we besloten dat een kind welkom was, hadden we vooral plezier in seks. Ondanks het doel om een van ons tweeën zwanger te maken.

Een morele plicht
Het lijkt me uitermate vervelend als seks een corvee wordt met als enig doel het verwekken van nageslacht. Als dat de enige functie van seks zou zijn, dan zouden mensen nauwelijks meer seks hebben, denk ik. Ja, seks is nodig om kinderen te verwekken, maar het is niet de belangrijkste reden dat mensen en dieren seks hebben.

De verwekkers
Liefde kan een reden zijn. Lust kan een reden zijn. Zelfs haat kan een reden zijn. De behoefte om iemand te vernederen kan een reden zijn. Maar het komt volgens mij nooit voor dat mensen alleen maar seks hebben met de bedoeling om een kind te verwekken. Zonder liefde. Zonder lust. Zonder haat. Zonder de behoefte om iemand te vernederen.

Probleemloze seks
Seks heeft vele functies. En kinderen verwekken is er slechts één van. Dus wat is het probleem als mensen seks hebben zonder kinderen te verwekken. Dat is immers de meest voorkomende manier van seks hebben. Niet alleen bij homoseksuele seks, maar ook bij heteroseksuele seks.

Corvee
Seks is geen corvee om kinderen te verwekken. Dat is zelfs niet de bedoeling van seks, hoewel het er wel één van de vele functies van is. De natuur heeft niet voor niets allerlei seksuele variaties geschapen. Ook al zijn mensen die een patriarchaat aanhangen het daar niet mee eens.

Kleuren
Seksualiteit is divers. Dat is een gegeven.
Al die variaties maken het leven alleen maar boeiender en veelkleuriger. Je moet wel heel erg van grijze luchten houden als je die regenboog aan kleuren in een helderblauwe hemel niet verdraagt.

Voor verschillende feiten in dit essay heb ik gebruik gemaakt van een interview over seksuele diversiteit in Trouw 19 juli 2024