Problemen en oplossingen
Er is iets vreemds aan de hand. We weten dat we als mensheid allerlei problemen veroorzaken, zoals de vervuiling van het leefmilieu waar we afhankelijk van zijn. We weten ook hoe we de problemen die we hebben veroorzaakt, op kunnen lossen. Dat fossiele energiebronnen niet goed zijn voor het milieu, is onder wetenschappers nauwelijks een punt van discussie. Dat kernenergie niet zonder gevaar is ook. Maar we hoeven niet te kiezen tussen die twee mogelijkheden, omdat we allang weten hoe we veilige en schone energie op kunnen wekken. De zon, de wind en zelfs de getijden, zijn allemaal te gebruiken om energie op te wekken waarbij er geen schadelijke stoffen aan de aarde of de lucht worden toegevoegd. Die energie kan ook niet opraken. Het enige probleem dat we hebben is, hoe we die energie op kunnen slaan. Dat probleem zijn we aan het oplossen door het ontwikkelen van batterijen waarmee dat grootschalig en adequaat kan. We hebben dus een probleem en we hebben een oplossing. Wat zou dan het probleem kunnen zijn bij het oplossen van dat probleem? Met andere woorden; als we een oplossing hebben voor een probleem, waarom lossen we dat probleem dan niet gewoon op?

Een gat dichten
Ik geloof niet dat er veel mensen zullen zijn die, als er een gat in het dak van hun huis zit en ze hebben het materiaal om dat gat te dichten, er voor zullen blijven kiezen om een zinken bak onder dat gat te zetten om daarmee het regenwater op te vangen, in plaats van dat dak te dichten. Individuele mensen zijn zo dom niet.

De beste oplossing
Richard Branson, rijk geworden in een sterk vervuilende industrie; de luchtvaart, heeft er, op zijn privé-eiland voor gekozen om alle energie duurzaam op te wekken, door middel van zonnepanelen en windmolens. Het is zijn streven om van dat eiland een zelfvoorzienend eiland te maken. Hij wil zelf zijn eigen schone water produceren, zodat hij voor energie en water van niemand afhankelijk is. Voor zichzelf wil hij de beste oplossingen. Geen moeite of investering is hem teveel om die beste oplossingen te krijgen. Voor de industrie waarmee hij rijk is geworden, is hij veel minder voortvarend bezig. Want investeren in een schone luchtvaart zou hem, in eerste instantie, vooral veel geld kosten. Dus blijft hij zijn geld verdienen door het gebruikmaken van een industrie die gebruikt maakt van een energievorm die enorm schadelijk is voor het milieu. Ons aller milieu.

Persoonlijke voordelen
Het is niet omdat Richard Branson niet bekommerd is om het milieu. Dat hij er weinig aan doet om de industrie die hem rijk maakt, schoner te krijgen, heeft simpelweg te maken met het feit dat hij, persoonlijk, teveel voordeel van die vuile industrie heeft. Door het bezitten van een privé-eiland is hij, ook weer persoonlijk, in staat, om de gevolgen van de vervuiling waar hij verantwoordelijk voor is, te ontlopen. Hij heeft zijn bevoorrechte positie te danken aan die vervuilende industrie. En voor hem, persoonlijk, is dat belangrijker dan de schade die hij aan de rest van de wereld toebrengt.

Vragen
Als de regels in jouw voordeel zijn, waarom zou je ze dan veranderen?
Als ik zelf geen last heb van de overlast die ik anderen bezorg, waarom zou ik me dan druk maken om die overlast?

De portemonnee
In eerste instantie kost het geld om rotzooi op te ruimen. Als je de veroorzaker bent van die rotzooi, maar je hebt de nadelen niet, dan zul je gedwongen moeten worden om je rotzooi op te ruimen. Met andere woorden; het hoort je nadeel te berokkenen als je dat niet doet. Waarom zou je anders jouw troep niet in de tuin van je buurman gooien? Maar als je dat meer kost dan het daadwerkelijk opruimen van die troep, dan doe je dat niet.

Geld maakt macht maakt regels
Het is helaas zo dat degenen die de regels maken in deze wereld, ook degenen zijn die de meeste rotzooi maken. Door het maken van die rotzooi hebben ze heel veel geld verdiend en met dat geld kopen ze de macht om de regels te bepalen die hen in staat stellen om ongestraft nog meer rotzooi te maken.

Extreem
Het grootste probleem dat wij als mensheid hebben, is het bestaan van extreem rijke miljardairs.

De macht van het geld
Mensen die zo extreem bevoorrecht zijn, zijn daardoor ook extreem egocentrisch. Je kunt geen miljarden bezitten zonder dat dat je persoonlijkheid aantast. Hoe kun je anders voor jezelf verantwoorden dat je zo bevoorrecht bent ten opzichte van je medemensen? Als je een miljard of meer hebt weten te vergaren, ga je vanzelf denken dat je dat dan ook wel verdiend zult hebben. Omdat je extreem rijk bent, ga je vanzelf denken dat je extreem belangrijk bent. Door die rijkdom kun je mensen zo gek krijgen dat ze werkelijk alles voor je doen. Elton John vertelde daar ooit over in een interview. Hij zei dat zijn faam en rijkdom hem de illusie hadden gegeven dat de hele wereld om hem draaide. ‘Ik hoefde maar te opperen dat ik iets wou en het werd al voor me geregeld,’ zei hij. Er zat geen limiet aan, wat hij ook wenste, zijn knechten deden het voor hem. Op een gegeven moment realiseerde hij zich in wat voor een krankzinnige situatie hij zich bevond. Zijn eisen werden steeds buitenissiger en grilliger, omdat hij het niet kon laten om te kijken hoever hij kon gaan. Toen hij zich realiseerde hoe schadelijk dat voor zijn eigen persoon was, leerde hij zich pas inhouden. Dat kostte hem wel moeite. Heel veel moeite.

Winnaars en verliezers?
Veel miljardairs voelen zich zeer verheven boven het gewone volk. Hun belangen en behoeftes zijn, in hun ogen, veel belangrijker dan het bestaansrecht van mensen die het minder getroffen hebben. Het zijn de winnaars die ons, en zichzelf, wijs willen maken dat de verliezers er niet toe doen. Toch zijn het juist die winnaars die al de verliezers nodig hebben om winnaars te kunnen zijn. Al was het maar omdat er zonder verliezers helemaal geen winnaars kunnen bestaan.

Materie
Soms is het moeilijk om voor de bevoorrechten onder ons empathie te voelen. Doordat ze bevoorrecht zijn, kijken ze vaak op hun medemensen neer en lijken weinig empathisch te zijn ten opzichte van de rest van ons. Toch zijn dat soort winnaars ook verliezers. Hun bevoorrechte positie heeft hen, op een wrange manier, schade toegebracht. Er is geen grotere rijkdom dan liefde voelen voor je medemensen en je verbonden weten met de hele mensheid. Als je dat kwijt bent, ben je iets wezenlijks kwijt geraakt, wat je voor de rest ook aan materie gewonnen hebt.

Eigenbelang
Het is de bevoorrechte klasse die er, uit een kortzichtig eigenbelang, voor zorgt dat een probleem blijft bestaan waarvoor de oplossing voor handen ligt. Dat geldt niet alleen voor het probleem van vuile energie, maar ook voor armoede.
Vervuiling en armoede zijn geen problemen die niet opgelost kunnen worden.

Onwil
Er is alleen maar een gebrek aan de wil om problemen op te lossen. Dat betekent dat we, als we problemen op willen lossen, vooral bezig moeten gaan met het oplossen van het gebrek aan de wil om problemen op te lossen. Armoede is niet het probleem, vervuiling is niet het probleem, maar de onwil om armoede op te lossen en de onwil om de transitie naar schone energie te bewerkstelligen, is het probleem. Als we er voor zouden kunnen zorgen dat de miljardairs onder ons welwillend ten opzichte van de belangen van de hele mensheid zouden worden, dan lossen we alle problemen, in zeer korte tijd, op.

Hoe?
Maar om eerlijk te zijn, ik heb geen idee hoe we dat zouden kunnen bewerkstelligen.