2054

Ondergeschikt
Het leven kwam tot stilstand door het virus dat over de wereld trok. Miljarden mensen raakten besmet. Miljoenen mensen kwamen om. Vooral vluchtelingen in kampen, verzwakt als ze al waren, legden, zeker nadat die kampen hermetisch werden afgesloten, massaal het loodje. Dat kwam niet alleen door het virus, maar ook doordat medische hulp en voedsel maar minimaal beschikbaar waren voor de vluchtelingen in die kampen. De nood was wereldwijd sowieso hoog. En helaas werden de belangen van de vluchtelingen volledig ondergeschikt gemaakt aan andere belangen.

Winst
Ook de economie had te lijden. Dat wil zeggen dat de onderkant van de samenleving vooral tekorten had. Ook daar vielen de meeste slachtoffers. Flitshandelaren daarentegen maakten enorme winsten. Hetzelfde gold voor veel internetbedrijven, omdat steeds meer mensen, voor het contact met de buitenwereld, van die internetbedrijven afhankelijk waren.

Schulden
Om de kosten op te kunnen brengen die met deze crisis gepaard gingen, moesten overheden honderden miljarden lenen, tegen steeds hogere rentes. Mensen met veel geld werden daardoor steeds rijker, terwijl de samenleving als geheel steeds armer werd. Na een tijd had de samenleving  een schuld die zo hoog was dat hij niet meer af te lossen was. De rijkste tienduizend mensen bezaten in feite de hele wereld, door de schulden die de rest van de wereld bij hen had.

Belastingen
Die rijkste tienduizend mensen gedroegen zich ook steeds arroganter. Ze weigerden belasting te betalen zolang die schulden niet afbetaald werden. De belastingen voor de rest van de mensen werden hoger en hoger, terwijl de nood al gigantisch was. Nadat het virus, uiteindelijk, was uitgeroeid, zag de wereld er totaal anders uit.

Digitaal geld
De hoeveelheid geld was alleen maar meer geworden. Dat kwam doordat banken geld mochten uitlenen dat ze niet hadden en als die leningen afbetaald werden, dan werd daardoor geld gecreëerd. Dat geld bestond weliswaar alleen digitaal, maar ontstond door de schulden die aangegaan werden. Hoe meer schulden er werden aangegaan, hoe meer geld de banken creëerden. Maar uiteindelijk kwam al dat geld uitsluitend bij de aandeelhouders van die banken terecht.

Het creëren van geld
Als zo’n bank dreigde om te vallen, creëerde de Centrale Bank nieuw geld, uit het niets, om daarmee de schulden van de banken op te kopen, zodat die banken niet om zouden vallen. Het was een vreemd systeem dat maar door weinigen begrepen werd, al was het maar omdat de meeste mensen zich niet konden voorstellen dat het systeem van geld creëren niet door overheden werd beheerd, maar door banken die in het bezit waren van privé-personen.

Geld en waarde
Een kleine groep mensen bezat dus feitelijk al het geld en het recht om geld te maken. In eerste instantie hadden ze daardoor een groot voordeel, maar omdat de schulden die de rest van de wereld had opgebouwd niet terug betaald konden worden – alle geld was immers in handen van een kleine groep superrijken –  moesten Centrale Banken steeds meer geld uit het niets creëren om die schulden van de gewone banken over te kunnen kopen. Tegelijkertijd was het niet meer rendabel om nog geld uit te lenen, omdat dat waarschijnlijk toch niet terug kwam, dus verloor geld zijn waarde.

Onroerend goed
Natuurlijk hadden de rijken, met al het geld dat ze bezaten, onroerend goed gekocht, waardoor vrijwel alle huizen, kantoren en fabrieken in hun handen waren, maar dat onroerend goed was nauwelijks meer te verhuren, omdat niemand er geld voor had.

Waardeloos
Geld had opeens geen waarde meer.

Vraag en antwoord
Toen ontstond het idee om een streep achter het verleden te trekken en het ontstaan van geld op een totaal andere wijze te organiseren. ‘Hoe kunnen we het ontstaan van geld zo regelen dat de economische ramp die zich na dat griepvirus heeft gemanifesteerd, niet meer mogelijk is?’ Dat was de vraag. En eigenlijk bleek het antwoord verbluffend simpel.

Geld koppelen aan mensen
‘Wat als we het ontstaan van geld koppelen aan het bestaan van mensen,’ opperde de econoom R.P. Moros. Zijn idee was eigenlijk heel simpel. ‘We creëren een wereldmunt,’ zo zei hij, ‘die we voor het gemak woco zullen noemen. Die munt wordt gecreëerd door het bestaan van een mens. Ieder mens krijgt een digitaal account bij zijn of haar geboorte, waar, op die geboortedag, 20.000 woco op worden gezet. Iedere verjaardag komt daar 20.000 woco bij. De helft van dat bedrag mag die persoon zelf gebruiken. De andere helft is voor de overheid van het land of de staat waar die persoon woont. Dat betekent dat ieder mens ieder jaar een gegarandeerd inkomen heeft van 10.000 woco en dat het land of de staat waar die persoon woont, ieder jaar 10.000 woco krijgt om te gebruiken voor gezamenlijke doelen, zoals zorg, onderwijs en infrastructuur. Alleen de landen die open grenzen hebben, mogen meedoen. Geen enkel land mag het algemeen deel van het geld dat een persoon door zijn bestaan creëert opeisen als die persoon niet in dat land woont. Dat betekent dat een land waaruit mensen wegvluchten, daardoor ook inkomsten misloopt. Dat betekent ook dat een land waar mensen heen vluchten, extra inkomsten krijgt. Als een persoon komt te overlijden, vervalt zijn of haar account. Alle geld dat er nog op staat, verdwijnt dan in het niets. De overheid zorgt voor de uitvaart.’

Voorrechten zijn hardnekkig
Het duurde even voordat dit idee wereldwijd werd ingevoerd. In eerste instantie waren er landen waar de overheden niets voelden voor dit systeem, omdat degenen die die overheden beheersten, daardoor hun bevoorrechte positie dreigden te verliezen. Maar toen steeds meer mensen, uit protest, naar buurlanden verhuisden, waar dat systeem wel al was ingevoerd, raakten die landen steeds geïsoleerder, en daardoor ook armer.

Oud en nieuw geld
Voor degenen die, in de oude munteenheden, miljardair waren, was het nieuwe systeem een ramp. Hun geld werd steeds minder gebruikt en was op een gegeven moment geen woco meer waard. Dat gold ook voor de schulden die de samenleving bij die oligarchen had. Voor een schuld van een miljard dollar bood de overheid van Nederland 100 woco, take it or leave it. Als je honderd miljard dollar bezat, waren die nu nog hooguit 10.000 woco waard.

Speelveld
Het speelveld van ieder persoon op aarde is vanaf dat moment gelijk. Iedereen begint immers met eenzelfde basisbedrag. Het staat iedereen vrij om naar rijkdom te streven. Dus het kapitalistisch systeem is intact gelaten, maar niet zodanig dat sommige mensen van generatie op generatie rijkdom aan de samenleving weten te onttrekken, door het geld dat vorige generaties hebben verzameld te gebruiken om nog meer geld aan die samenleving te onttrekken.

Open grenzen
De vluchtelingenproblematiek bestaat niet meer. Als mensen naar een ander land willen verhuizen zijn ze meer dan welkom, omdat ze dan immers, vanzelf, geld aan die samenleving toevoegen. Landen met vervelende dictaturen lopen leeg en worden daardoor armer. Overheden doen daarom steeds beter hun best om hun bewoners tevreden te houden.

De waarde van mensen
Door het invoeren van de woco is het besef gegroeid dat mensen waarde hebben. Als je een oorlog begint en daardoor mensenlevens verliest, kost dat geld. Het levert alleen maar nadeel op. Wat overheden nastreven is er voor zorgen dat de samenleving zo aantrekkelijk wordt dat er zoveel mogelijk mensen deel van willen uitmaken. Dat heeft natuurlijk ook zijn nadeel. In eerste instantie raakten sommige landen overbevolkt, maar toen dat ten koste ging van de kwaliteit van het bestaan, vertrokken er ook weer veel mensen, op weg naar een plek waar meer ruimte was. En zo losten veel problemen zich vanzelf op.

Bestaanszekerheid
Extreme armoede bestaat niet meer. Extreme rijkdom ook niet. Er zijn nog steeds mensen die daar verdrietig om zijn, omdat ze daardoor hun bevoorrechte positie verloren hebben. Maar de meeste mensen zijn blij met de zekerheid die het bestaan hen biedt.

Kies je eigen droom
De waarde van de ene mens is hetzelfde als de waarde van de andere mens. Er is geen mens meer mens dan een ander. Maar ieder mens heeft het recht zijn eigen droom na te streven. Als dat rijkdom is, ga je gang. Als dat sober leven is, ga je gang. Je begint met hetzelfde, maar de uitkomst bepaal je zelf. Dat verandert niets aan de waarde die je als mens hebt.