
duur geld...
Eén keer in de veertien dagen eten we patat, en meestal sturen we Rik dan naar Astoria met de boodschap “voor drie euro patat”. We waren nu met wat meer, dus werd het voor zes euro patat, want tussenvormen kennen ze niet. De bon (zie hier rechts) levert een verrassing op, want “3 euro patat” blijkt tot twee keer toe € 3,50 te kosten…
De uitdrukking was, meen ik, “Als je voor een dubbeltje geboren bent word je nooit een kwartje”, maar hier hebben ze toch een manier gevonden om die richting op te gaan. En nee, er zat geen mayonaise bij.