Jaap de Ruig woonde in Zuid Frankrijk, en zijn vriendin, Mariët Meester, woonde in Groningen. Om niet alleen briefcontact te hebben stuurden ze elkaar doosjes. De buitenkant was bewerkt, en het was de bedoeling dat binnenin een reactie op die buitenkant gegeven werd. Een soort beeldcorrespondentie dus.
Dat moest handiger kunnen, want de pakjes werden soms wat onhandelbaar. Toen bedacht ik het briefboekje. Een blanco boekje dat mooi in een envelop paste. Het was de bedoeling dat er vooral beeldend op elkaar gereageerd werd, maar de regels waren niet al te streng. Ik heb jaren lang briefboekjes uitgewisseld met zeer verschillende mensen, maar het langste met mijn broer Ruud (dertig boekjes in totaal). We begonnen gelijktijdig ieder met een boekje, zodat er altijd twee tegelijk liepen. Het boekje dat door jou gestart was mocht je zelf houden.

Hier zie je boekje nummer zes, gestart door Ruud. Bovenaan links zie de voorkant van het boekje.

Nog meer briefboekjes:

• nummer zestien van holly naar ruud

• nummer tien

• nummer zeven

• nummer veertien

• boekje met roel

• nummer vier ruud – holly

• nummer vier holly – ruud

• nummer zes van holly naar ruud

• de reageerbuis