Een van mijn favoriete holle wegen maakte onderdeel uit van een weg die al meer dan twee eeuwen oud was, de Romeinse Baan in Maastricht. Het stuk dat ik bedoel liep van de stad naar het dorp Wolder, en vlak bij Wolder liep je door een prachtige holle weg, die in de jaren zestig om volstrekt onduidelijke redenen weggevaagd is (net als die hele Romeinse Baan overigens), omdat er een nieuwbouwwijk moest komen. Het merkwaardige was, dat er op de plek van die holle weg helemaal geen huizen kwamen, maar dat hele gebied moest blijkbaar meteen maar even geëgaliseerd worden. Afijn, Maastricht heeft in de jaren zestig wel meer onherstelbaar vernield (het mooiste stadspark van Europa bijvoorbeeld), maar daar gaan we het hier nu niet over hebben.

Maarten van Rossum was onlangs in een lezing op zoek naar zaken die “typisch Nederlands” waren, en hij stond toen even uitgebreid stil bij een van de landschappen die hij typisch Nederlands noemt, namelijk het paradijselijke plaatje van een Limburgse holle weg dat staat afgebeeld in het boek van Jac P Thijsse uit het begin van de vorige eeuw “Waar wij wonen”. Hij zei: “U hoeft maar in de trein te stappen en in een klein Zuid-Limburgs stationnetje uit te stappen en u wandelt even later in net zo’n holle weg”.

Hoewel ik uit Limburg kom moet ik tot mijn schande bekennen dat ik nog nooit ben gaan wandelen in het hart van Zuid Limburg, dus dat werd tijd, want ik wou zijn opmerking wel eens controleren. We gingen naar Hotel Bemelmans, dat aan de rand van Schin op Geul ligt. Een prima hotel met een meer dan voortreffelijke kok en zeer schappelijke prijzen, en, wat nog veel belangrijker is, het ligt op de perfecte plek. Je loopt achter weg, houdt rechts aan en honderd meter verder loop je in je eerste holle weg.

Vanaf dat moment hebben we een paar dagen gewandeld en genoten, want het is echt waar. Het ziet er inderdaad nog net zo uit als hier rechts op dit plaatje van zo’n driekwart eeuw geleden. Alleen waren wij er niet in de zomer, maar in de lente, maar kijk zelf maar naar de verschillende holle wegen die we onderweg tegen kwamen en geniet even mee. Want eigenlijk was het allemaal nog veel mooier en gevarieerder dan we verwacht hadden.