Aan de paaltjes die langs een weiland staan is niet veel bijzonders te zien, lijkt het wel, maar ik vind het zelf altijd fascinerend hoe elk paaltje weer op een andere manier uit elkaar gaat vallen in de loop der tijd. Het verval slaat onverbiddelijk toe, door regen en wind en de onvermijdelijke parasieten als mossen en dergelijke, dus paaltjes gaan splijten, of verkruimelen, of op andere manieren langzaam vergaan.

Hier een rijtje koppen van paaltjes langs één weiland ergens in het Limburgse landschap rond Schin op Geul. Gewone, doorsnee paaltjes, maar wat mij betreft intrigerend genoeg.

De galerie werkt zo:
Je klikt op een foto, die verschijnt dan groot in beeld. Klik je dan rechts op de foto, dan ga je naar de volgende, klik je links, dan ga je terug. Klik je naast de foto, dan kom je weer hier.