Driehonderdeenentachtig streepjes zijn het, in totaal, en er zijn er geen twee gelijk. Ik vraag me af of de streepjesschilder zijn eigen streepjes van een paar jaar eerder heeft overgeschilderd of dat die door een andere verver zijn geplaatst. Bij deze laatste reeks lijkt het er op dat hij op het laatst door zijn verf heen raakte, want sommige oude streepjes worden maar even aangeraakt, lijkt het wel. In plaats van een heel streepje wordt er soms maar een half streepje teruggeschilderd. Je kunt ook zien dat de ondergrond soms behoorlijk anders is, en dat de streepjes daar soms minder mooi van worden. En het blijft een raadsel waarom de verf de ene keer perfect pakt op het oude streepje en de andere keer volledig afbladdert.

Los van de technische aspecten en de moeilijkheden die een streepjesschilder op zijn pad tegenkomt blijft het een fascinerend beeld, bijna vierhonderd van die streepjes op een rij te zien en te constateren dat er met elk streepje wel iets aan de hand is. De leukste vind ik zelf nog steeds de streepjes waar de schilder volledig mis mikte en het nieuwe streepje half naast het oude streepje terecht kwam.

• Verse streepjes – 1
• Verse streepjes – 2
• Verse streepjes – 3
• Verse streepjes – 4
• Verse streepjes – 5